مالک دکه مطبوعاتی در کرمان:
فروش مطبوعات افتضاح است!
گروه جامعه ـ «اوضاع فروش مطبوعات در کرمان وحشتناک است. خیلی افتضاح است. من ۲۲ سال دکه‌ی روزنامه دارم ولی به هیچ عنوان به یادم نمی‌آورم چنین وضعیتی پیش آمده باشد. می‌توانم بگویم در این ۲۲ سال، اکنون بدترین شرایط را داریم. سال‌هایی بود که روزنامه می‌آمد، ساعت یک ظهر تمام شده بود ولی الان وضعیت بسیار بد است».
این ارزیابی مهدی محمدآبادی، مالک و مدیر دکه مطبوعاتی میدان آزادی، ابتدای جاده تهران در شهر کرمان است.
برای این‌که بدانید وضعیت توزیع و شرایط دکه‌داران مطبوعاتی به‌چه از وخامت رسیده است؛ و فروش مطبوعات تا چه اندازه پایین آمده و با چالش جدی مواجه است، گفت‌وگوی خبرنگار «فردای کرمان» را با این فعال توزیع مطبوعات در کرمان در ادامه بخوانید.
مهدی محمدآبادی می‌گوید: «کرایه‌ی دکه‌ی ما که در میدان آزادی قرار دارد در نیمه‌ی اول امسال ۳۰۰ هزار تومان بوده که به شهرداری پرداخت کرده‌ایم. یک مبلغ ۳۰ هزار تومانی هم از ما می‌گیرد که نمی‌دانیم برای چیست. البته نرخ کرایه‌ی دکه‌ها در نقاط مختلف شهر متفاوت است. فکر می‌کنم دکه‌ی باغ‌ملی هم نرخ کرایه‌اش تقریبا مثل ماست ولی در مشتاق نرخ کم‌تری باید بپردازند.».
وی با بیان این‌که شهرداری کرمان سالانه کرایه‌ی دکه‌ها را بالا می‌برد، می‌افزاید: «سال ۹۶ کرایه‌ی ما ۲۲۰ هزار تومان بود و الان در نیمه‌ی اول سال، ۳۰۰ هزار تومان پرداختیم. برای نیمه‌ی دوم اما گفته‌اند کرایه به ۶۰۰ تا ۶۵۰ هزار تومان می‌رسد و حتی صحبت از ۸۰۰ هزار تومان هم بود. چند بار گفتند که برای تمدید قرارداد به شهرداری مراجعه کنیم ولی ما می‌ترسیم برای تمدید قرارداد برویم. می‌ترسیم چیزی بگویند و نرخی اعلام کنند که از این هم بیش‌تر دلسرد بشویم». این توزیع کننده‌ی فعال مطبوعات ادامه می‌دهد: «شنیدم شهرداری قصد دارد کرایه‌ها را به ۸۰۰ هزار تومان برساند و از سال آینده، واگذاری دکه‌ها را از طریق مناقصه انجام می‌دهد و گفته اگر خود ما که صاحب دکه هستیم در مناقصه شرکت کردیم اولویت واگذاری به ماست وگرنه که هیچ! دکه را از ما می‌خرد و واگذار می‌کند. البته هنوز درباره‌ی این مسائل، چیزی به ما ابلاغ نشده است».
محمدآبادی همچنین اضافه می‌کند: «چند سال پیش، شهرداری به ما گفت که هزینه کنید و دکه‌هایتان را تغییر بدهید و در عوض، با همین مجوز ۳۰ درصد موادغذایی بفروشید ولی الان می‌گویند برای فروش خوراکی، باید مجوز جداگانه‌ای بگیرید!».
وی با بیان این‌که دیگر به هیچ‌وجه امورات ما از طریق فروش مطبوعات نمی‌چرخد، اظهار می‌کند: «به هر حال دکه‌های ما را با مطبوعات می‌شناسند و کسی به قصد خرید خوراکی و نوشیدنی به ما مراجعه نمی‌کند؛ شانسی است شاید طرف یک روزنامه بخرد در کنار آن یک آب معدنی یا بیسکوییت هم بخرد. با این وجود می‌گویند باید مجوز جداگانه بگیریم». این دکه‌دار با سابقه‌ی مطبوعات می‌گوید: «فروش مطبوعات اکنون افتضاح شده است.
مردم به مطبوعات بسیار بی‌اعتماد شده‌اند، از طرفی گرانی و نبود کاغذ، انتشار روزنامه‌ها و مجلات را دچار مشکل کرده است، برای برخی مطبوعات مشتری و تقاضا وجود دارد ولی چون تیراژها پایین آمده، ما نمی‌توانیم پاسخ مشتری را بدهیم. مثلا من اگر ۲۰ نسخه همشهری داشته باشیم فروش می‌رود ولی سهیمه‌ام پنج تا شده است. تقاضا ولی همچنان وجود دارد. یا مجلات جدول را به هر حال می‌خرند اما به‌دلیل گرانی و نبود کاغذ، تیراژ پایین آمده است. در این وضعیت، سایت‌های اینترنتی هم فعال شده‌اند و همه چیز برای نابودی دکه‌ها دست به دست هم داده است».
محمدآبادی با بیان این‌که اکنون فروش ما یک‌چهارم سال گذشته شده است، می‌افزاید: «پیش‌تر روزنامه‌های محلی آگهی داشتند و مردم به بهانه‌ی آگهی هم که بود روزنامه را می‌خریدند ولی الان مناقصه و مزایده و استخدام ندارند، تیراژشان هم پایین آمده و تعداد صفحات را چهار صفحه کرده‌اند. مثلا همین دیروز، فردی به دکه آمد و نشریه‌ای محلی را برداشت و دید چهار صفحه شده است آن هم در شرایطی که پیش‌تر، این نشریه هشت صفحه و حتی ۱۲ صفحه هم منتشر می‌شد. مشتری آن نشریه را گذاشت و رفت».
وی ادامه می‌دهد: «دیگر با مطبوعات نمی‌توانیم حتی هزینه‌ی یک وعده‌ی غذایی را تامین کنیم. فیش برقِ یک دوره‌ی ۴۵ روزه ۲۴۰ هزار تومان برای دکه‌ی من آمده؛ یخچال و لامپم را شب‌ها که نمی‌توانم خاموش کنم. شهرداری هم نمی‌گوید فروش نداری، لااقل نصف فیش را بپرداز یا حمایت‌های این‌چنینی انجام بدهد؛ در عوض مدام اخطاریه برایم می‌فرستند!».
محمدآبادی اضافه می‌کند: «حتی یکی، دوبار به‌خاطر میز کنار دکه که برای نمایش نشریات آن را گذاشته‌ایم به ما تذکر دادند که باید آن را برداریم؛ این اما در حالی است که مردم باید تیتر مطبوعات را ببیند».
وی می‌گوید: «اوضاع فروش مطبوعات در کرمان وحشتناک است. خیلی افتضاح است. من ۲۲ سال دکه‌ی روزنامه دارم ولی به هیچ عنوان به یادم نمی‌آورم چنین وضعیتی پیش آمده باشد. می‌توانم بگویم در این ۲۲ سال، اکنون بدترین شرایط را داریم. سال‌هایی بود که روزنامه می‌آمد، ساعت یک ظهر تمام شده بود ولی الان وضعیت بسیار بد است».
به گزارش خبرنگار فردای کرمان، این فعال باسابقه‌ی فروش نشریات، این روزها دارد به این فکر می‌کند که دکه را تعطیل کند و به کارگری یا رانندگی در آژانس بپردازد.
