گل محمدی بهجای تریاک!

محمد لطیف‌کار – این روزها منطقه‌ی بردسیر و لاله‌زار از بوی عطر گل‌های سرخ محمدی آکنده است، و روح انسانی که به آن‌جا می‌رود صفا پیدا می‌کند.

در کرمان وقتی صحبت از گل محمدی می‌شود، یاد همایون صنعتی و همسر او شهین سرلتی در اذهان بیدار می‌شود. «شهین» اگرچه جان بر سر این‌کار گذاشت اما مجتبی میرتهماسب با فیلم مستند بانوی گل سرخ نام او را در این فقره ماندگار کرد.

همایون ولی بازیگر اصلی گل محمدی است. او بود که سراغ صندوقچه‌ی هدایای پدر بزرگ رفت و به یک ملک به درد نخور، در منطقه‌ی لاله‌زار جان و روح تازه‌ای بخشید.

دکتر باستانی پاریزی در این باره نقل شیرینی دارد. مرحوم حاج اکبرصنعتی(پدر بزرگ همایون) زمانی که برای دارالاتیام خود، از اعیان کرمان کمک مى‏‌گرفته است، برخى کمک‌ها، غیرنقدی و دور از شهر بوده است؛ مثلاً یک درخت گردو در فلان کوهستان؛ یا یک تکه زمین در فلان ده بوده است. از آن‌جمله یک تکه زمین در لاله‏زار بردسیر به او هدیه می‌شود. این زمین یک تپه‌ی بدون سر وته و بدون حاصل بوده است.  آن زمان ظاهرا برخی به این هدیه می‌خندیده‌اند! ده‌ها سال بعد همایون سراغ این صندوقچه‌ی اسناد می‌رود. متوجه می‌شود زمین این منطقه‌ی کوهستانی براى پرورش گل سرخ مناسب است. به‌اتفاق همسرش در این منطقه شروع به‏کاشت گل محمدی می‌کند؛ همان‌جا چند اطاق هم می‌سازد. گل‏هاى سرخ خیلى زود حاصل می‌دهند.  بعدها هزاران هکتار دیگر زیر پوشش گل سرخ می‌رود، و گلاب‏ و عطر زهرا، حالا در همه‌ی ایران، و خارج از کشور، خریداران فراوان دارد. همایون بعدها به ‏سازمان ملل پیشنهاد می‌دهد حاضر است در افغانستان طرحی را اجرا کند که با پنج‌سال مهلت، تمام زمین‏هاى «تریاک‌کار» افغانستان را تبدیل به‏منطقه‌ی پرورش گل سرخ بکند… اما افسوس …