توسعهینقطهای گردشگری استان!

محمد لطیف کار – در مورد ظرفیت‌های گردشگری استان کرمان، اعم از میراثی و فرهنگی، طبیعت‌گردی، تنوع قومی و هنرهای دستی گفته می‌شود در کل کشور رتبه‌ی پنجم را داریم. این ارزیابی را از ده سال قبل از حرفه‌مندان و کارشناسان این رشته، بارها شنیده و خوانده‌ام.

طرفه این‌که در دهه‌ی اخیر ما در کرمان به شناخت تازه‌ای از ظرفیت‌های این استان رسیده‌ایم؛ به‌طور مثال کشفیات جیرفت، توانست دنیا را شگفت زده بکند. در حالی که سه اثر در نوبت ثبت جهانی داریم، در سال‌های اخیر، کرمان توانسته است هفت اثر برجسته‌ی خود را ثبت جهانی نماید.

اما، کرمان هنوز هم در یک موقعیت ممتاز از نظر جذب گردشگر قرار ندارد و به اندازه‌ی شایستگی‌هایش ما نتوانسته‌ایم گردشگر جذب کنیم! گفت‌وگوی استقامت را با مسعود دهقانی از فعالان این حوزه در همین شماره‌ی استقامت بخوانید تا اندکی حساب کار دستتان بیاید. ایشان در حالی می‌گوید مهمترین نیاز ما فقدان پروازهای خارجی است که همه‌ی ما می‌دانیم ماه گذشته هواپیمایی ماهان تنها پرواز خارجی کرمان به دبی را بدلیل کمبود مسافر لغو کرد؛ و همه‌ متوجه شدیم که گردشگری در این استان، تا چه میزان رتبه‌ی نازلی دارد.

حالا که در این هفته شاهد حضور خانم ابتکار برای شروع یک فرصت تازه در استان بودیم، دریغم می‌آید به این بهانه به یکی از اساسی‌ترین چالش‌های این حوزه اشاره‌ نکنم.

واقعیت این است که آثار جذاب و دلربای استان کرمان که کم هم نیستند در سرتاسر استان پراکنده‌اند. این در حالی است که امکانات حمل‌و نقل و اقامت به همین نسبت مهیا نیست. مدیریت استان به خصوص در سال‌های اخیر، هر روز با کمک بخش خصوصی هزینه‌ی قابل توجهی را صرف می‌کند تا بر جذابیت‌های گوشه‌ای از این استان پهناور بیافزاید. اما این نوع توجه به توسعه‌ی گردشگری استان که من به آن توسعه‌ی نقطه‌ای می‌گویم اگر ده‌ها سال‌ها دیگر ادامه پیدا کند تصور می‌کنم ما را به جایی نمی‌رساند.

باید بتوانیم این نقطه‌های روش توسعه را به هم وصل کنیم. این نقطه‌ها در حقیقت به مثابه دانه‌های یک تسبیح‌اند که نخی برای اتصال آن‌ها پیش‌بینی نشده است! سال‌هاست که با این دانه‌های زیبا خودمان را مشغول کرده‌ایم؛ بی‌آن‌که با جدیت برای تهیه‌ی یک نقشه‌ی جامع توسعه‌ی گردشگری اقدامی شایسته انجام داده باشیم. اگرهم صحبتی از یک طرح گردشگری می‌شود، هرچند سال یک‌بار یا خودمان قاعده‌ی بازی را به‌هم می‌زنیم یا دست نابکاری ما را از ادامه‌ی این راه و هدف باز می‌دارد؛ و برمی‌گردیم به خانه‌ی اول!

براستی وقت آن نرسیده است تا با اتصال مطلوب این نقطه‌های نورانی؛ یک نقشه و پازل درخشان در اختیار داشته باشیم؟