تن‌ات به ناز طبیبان نیازمند مباد!
محمد لطیف کار – چند روز پیش تصویری در شبکه‌ی تلگرام دیدم که ساعت‌ها مرا به خود مشغول کرد؛ دچار بهت‌زدگی شده بودم. عکاس ایسنا یک لحظه‌ی فراموش نشدنی از رفتار آقای سید محمود دعایی را شکار کرده بود. عکسی که به نظر من تفسیر تازه‌ای از یک نوع زندگی را نشان می‌دهد. نشانه‌ای بدیع از یک روحانی روزنامه نگار و انقلابی؛ و انسان شریفی که ساده زیستی‌اش آدم را مسحور و مفتون خویش می‌کند. رفتاری که بسیاری از جوانان قدیم؛ بخاطرش اسلام را و پس از آن انقلاب را باور کردند. آقای دعایی درمراسم سالروز ورود حضرت امام(ره) به ایران در برابر خانم عفت مرعشی همسر محترم آیتالله رفسنجانی سرخم کرده و بر چادر این بانوی نامور بوسه می‌زند.
از روزی که این تصویر را دیده‌ام؛ شوری عجیب در ذهن و جان من شعله می‌زند. در این چند روز با خودم فکر کردم در باره‌ی این تصویر چیزی بنویسم، تا بلکه این واقعه را در ذهنم جاودانه کنم؛ اما هر وقت به سراغش رفتم دستی ناخودآگاه مرا پس می‌زد و به دنبال فرصتی دیگر می‌شدم؛ تا اینکه امروز(شامگاه دوشنبه) یکی از دوستان خبر داد که در شبکه‌ی تلگرام خوانده است که حاج‌آقا دعایی بدلیل بیماری در بیمارستان بستری است. فکر کردم حالا که در آخرین لحظه‌ی بستن نشریه قرار دارم برای این نازنین چه دارم که بنویسم؛ هیچ جمله‌ای بهتر از دعا کردن برای سلامتی ایشان به ذهنم خطور نکرد. خدایا این مرد را که نشان تواضع و مهربانی را مثل باران در خاطر ما زنده می‌کند در پناه خودت سلامت بدار؛ آمین.
اما برای خالی نبودن عریضه اجازه می‌خواهم چند جمله‌ای از یادداشتی که سال قبل به مناسبتی دیگر در مورد ایشان در فردای کرمان شماره ۱۴ منتشر کرده‌ام نقل کنم: « خدا کند هر استان، دست‌کم یک نفر مثل آقای دعایی در تهران داشته باشد؛ تا از خیرات و برکات او برخوردار شود. باید کرمانی باشی و روزنامه‌نگار و اخبار کرمان را در مطبوعات کشور دنبال کرده باشی تا بدانی من از چه چیز حرف می‌زنم. این را با تاکید گفتم تا بدانی که روزنامه‌ی اطلاعات چه حق بزرگی بر گردن کرمانی‌ها دارد. امیدوارم قدر این نعمت را هرگز فراموش نکنیم. نکته‌ی دیگر اینکه روزنامه اطلاعات از باب سلوک و اخلاق رسانه‌ای، واقعا به رنگ و جنس جناب دعایی است. حرف‌ها و سخنانی را که در باره‌ی سلوک و اخلاق دعایی خوانده‌ایم یا شنیده‌ایم، اگر بار دیگر در ذهن خود مرور کنید، حتما این نکته را باور می‌کنید. دعایی سرشار از مهر، صلح‌خواهی و در عین‌حال بزرگ منشی است؛ این روحیات را با کرمانی بودن او هم جمع بزنید. روزنامه اطلاعات را از این بابت چطور می‌بینید؟ در جهانی زندگی می‌کنیم که نشریات آن، اغلب شیوه‌ی مداراجویانه را برای فروش دکه‌ای مناسب و مطلوب نمی‌دانند؛ به درست بودن یا غلط بودن این نوع نگاه به روزنامه‌نگاری فعلا کاری ندارم؛ اما دعایی در تمام فراز و فرودهای بعد از انقلاب، یک‌نواخت و پیوسته به روش مداراجویی عمل کرده و جهت‌گیری داشته و دارد. او پاکیزه نویسی، راستی و درستی را در خود جمع کرده و پیوسته مخاطبان خود را به اخلاق نیکو فرا می‌خواند». برای سلامتی ایشان دعا کنیم.
