میرزایی؛ پیمانکار پل سیدی در گفتوگو با استقامت

با بیپولی پل تمام نمیشود!

آقای استاندار نگذارید پیمانکاران بومی خانهنشین شوند

اسما پورزنگی آبادی – مدیرعامل شرکت «فاران مشرق زمین» که پیمانکار پل پرمساله‌ی سیدی است، سکوت خود را در برابر اظهارات مقامات شکست. پل سیدی حدود چهار سال می‌شود که در میانه‌ی عملیات ساخت متوقف شده و راه را برای تردد در یکی از پر رفت‌وآمدترین نقاط شهر کرمان بسته است. از زمان شروع این پل تاکنون، سه دوره شورای شهر کرمان تغییر کرده، سه شهردار آمده و رفته‌اند و دو استاندار. پل اما تمام نشده است. حدود سه هفته پیش، محمدرضا فرقانی؛ معاون عمرانی شهرداری کرمان در پاسخ به استقامت اولتیماتوم داد که اگر پیمانکار تا آبان‌ماه امسال این پل را تکمیل نکند و تحویل شهرداری ندهد، او را خلع‌ید خواهند کرد. اکنون مهدی میرزایی؛ مدیرعامل فاران مشرق زمین، از آنچه در این سال‌ها بر او رفته، می‌گوید. اظهاراتش را در ادامه بخوانید:

 

آقای میرزایی؛ پرسش ما از شما مشخص است. چرا پل سیدی را تمام نمیکنید؟

پروژه‌ها معمولا به چند دلیل با معطلی روبه‌رو می‌شوند؛ ممکن است به معضل معارضین برخورد کنند و کارفرما برای تملک زمین‌های مسیر پروژه به مشکل بربخورد؛ مشابه آنچه که در پروژه‌ی چهارراه مکی‌آباد سیرجان داشتیم. در آن پروژه، برای حل این مشکل، ما طرح را تغییر دادیم و با عبور ترافیک از بزرگراه، شهرداری را از فشار ترافیکی که در کوچه‌ها و مسیرهای آن محدوده ایجاد شده بود نجات دادیم و الان شهرداری راحت دارد با مردم محلی تعامل می‌کند و دیگر نیاز نیست با قیمت چند برابری زمین را از آن‌ها بخرد. در پل سیدی این معضل وجود ندارد. مشکل بعدی این است که نقشه‌ها آماده نباشد. این را هم در پل سیدی نداشتیم. مشکل دیگر این‌که پیمکانکار توان فنی نداشته باشد. این وضعیت هم در پل سیدی وجود ندارد. بنده به عنوان مدیر این شرکت اعلام می‌کنم که سوابقم به ساخت چند سد بزرگ مثل سد سیرجان، سد بافت، سد آق‌چای در ارومیه و سد گاوشان در کردستان برمی‌گردد. ۲۰ سال قبل از تاسیس شرکت فاران، من مدیر این پروژه‌های بزرگ بوده‌ام و فاران شرکتی است که تجربه‌ای حداقل ۳۰ ساله پشت سر دارد. پل سیدی هم، ابتدا که شروع شد با سرعت خیلی بالایی پیش می‌‌رفت؛ بنده به واسطه‌ی ارتباطاتی که داشتم، یک دستگاه حفاری پیشرفته‌ را از تهران اجاره و در پروژه مستقر کردم. دستگاهی که قیمت آن یک و نیم میلیون دلار است اما به واسطه‌ی پروژه‌هایی که قبلا اجرا کرده و سوابقی داشتم، توانستم آن را به کرمان بیاورم. پل سیدی ۹۲  شمع داشت که با سرعت و هر روز چهار شمع را حفاری کردیم، بتن‌ریزی انجام شد، فونداسیون اجرا و کوله‌ها ساخته شد. در هشت ماه اول، اکثر فعالیت‌های اجرایی را تمام کردیم و حتی آن دستگاه حفاری را به کمک پل‌های دیگر مثل ابوذر هم بردیم و با آنکه پیمانکار آن پروژه، شرکت جهادنصر بود، عمده‌ی شمع‌هایش را ما زدیم. سرعت پیشرفت کار ما در پل سیدی به گونه‌ای بود که شمع‌ها که چهار ماهه باید زده می‌شد ظرف یک ماه اجرا شد.

شمع‌ها زده و فونداسیون‌ها اجرا و بیش از هزار تن میلگرد کار شد و بیش از ۱۰ هزار تن بتن‌ریزی انجام دادیم. به جز تیرباکس‌ها کل عملیات اجرایی را در سال اول تمام کردیم. سوابق همه موجود است که کار به سرعت داشت پیش می‌رفت.

اما ناگهان متوقف شد.

بله. اما کجا متوقف شد؟ آنجا که ساخت تیرباکس‌های فلزی شروع شد. یک زمان پیمانکار توان فنی ندارد و نمی‌تواند از ابتدا کار را پیش ببرد. عمده‌ی کار فنی، مربوط به شمع‌ریزی و اجرای فونداسیون و پایه‌هاست که ما در مدت کم‌تر از یک سال آن را انجام دادیم. اگر پول کافی در زمان خودش به پروژه تزریق شده بود، در همان یک سال و نیم اول، کار ساخت پل سیدی به پایان می‌رسید. تفاوتی که پل سیدی با دیگر پل‌های شهر کرمان دارد این است که برخلاف دیگر پل‌ها که اکثرا یک دهنه هستند اینجا پل، هفت دهنه دارد. کار تیرباکس‌ها و هند ریل‌های دو طرف پل، یک‌هزار و ۶۰۰ تن ورق نیاز داشت. ورق هم از مصالحی است که باید ابتدا خریداری و همراه با دیگر عملیات، برش‌کاری و ساخته شود. با پیمانکاران متفاوتی وارد مذاکره شدیم، از جمله شرکت پویاصنعت که تا پای قرارداد آمدیم؛ اما این شرکت درخواست کرد پول خرید مصالح همان ابتدا پرداخت شود. پول نبود. این شرکت هم از امضای قرارداد امتناع کرد. رفتیم سراغ شرکت ممتازان، خواستیم قرارداد ببندیم که این شرکت هم پول مصالح را یک‌جا می‌خواست.

مبلغ آن چهقدر بود؟

حدود چهار میلیارد تومان. این شرکت‌ها می‌خواستند ورق را بخرند، نگران بودند که بخرند و شهرداری نتواند پول را به موقع برساند. به همین دلیل تاکید داشتند شهرداری پول ورق‌ها را همان ابتدا یک‌جا بدهد. با ممتازان هم به نتیجه نرسیدیم تا این‌که حدود دو سال و نیم پیش، با شرکت سدید ماهان که از شرکت‌های اقماری فولاد مبارکه است، وارد مذاکره شدیم و به توافق رسیدیم که تنها با پرداخت یک میلیارد تومان پیش پرداخت، آن‌ها کار را شروع کنند؛ ولی هر دهنه را که سدید ماهان ساخت و تحویل داد، پول آن را بگیرد و دهنه‌ی بعدی را شروع کند. اما پول این هم نرسید و کار ماند.

تا حالا چند تا از دهنهها را تحویل داده است؟

تا الان شش دهنه را تمام کرده است.

چهقدر پرداخت به سدید ماهان داشتید؟

مقداری پول پرداخت شده ولی با مشکلات و دردسرهای فراوان. مثلا به سدید ماهان می‌گفتیم بساز، ما پول را می‌دهیم. این شرکت هم با چک و اعتبار ورق موردنیاز را تامین می‌کرد و دهنه را می‌ساخت اما پول او پرداخت نمی‌شد. ساخت هر دهنه‌، بالغ بر دو میلیارد تومان هزینه می‌برد. با این بدقولی‌ها، شرکت سدید ماهان به شدت دچار مشکل شد. تا این‌که در تاریخ ۲۶ اسفندماه سال گذشته، بین ما و شهرداری و سدید ماهان یک توافق به امضا رسید. به سدید ماهان گفتیم تا الان پنج تا از دهنه‌ها ساخته شده و تنها دو دهنه مانده؛ یک میلیارد را بگیر و دو دهنه را که ساختی و هنوز نصب نکردی، بیاور و نصب کن(دهنه‌ی چهارم و پنجم). کار ساخت دهنه‌ی بعدی را شروع کن، یک میلیارد دیگر هم بگیر و سپس، دهنه‌ی آخری را شروع کن. با این فرآیندی که توافق کردیم، قرار شد تا خردادماه پل تمام بشود. یعنی با پرداخت سه میلیارد تومان، تمام دهنه‌ها تحویل ما می‌شد و طبق همان توافق، باقی‌مانده‌ی طلب سدید ماهان را بعدا پرداخت می‌کردیم. سدید ماهان این فرآیند را پذیرفت. یک میلیارد اول به این شرکت داده شد و آمد دو دهنه را تحویل داد و نصب شد. دهنه‌ی بعدی (ششم) را هم با چک و اعتبار خودش ساخت که الان تمام شده است. طبق صورت‌جلسه‌ی اسفندماه، باید ۲۵ فروردین ۹۶ یک میلیارد تومان به سدید ماهان داده می‌شد اما داده نشد و تاخیر بسیار زیادی پیش آمد تا این‌که بالاخره در مردادماه این پرداخت صورت گرفت. حالا در این مدت و به واسطه‌ی بدقولی‌ای که کرمان کرده بود، کل چک‌های سدید ماهان برگه شد. اگر به‌جای مردادماه، همان ۲۵ فروردین این یک میلیارد داده می‌شد، الان آخرین دهنه را می‌ساخت و تحویل می‌داد و بعد بقیه‌ی پول را بعدا می‌گرفت اما الان به اعتبار سدید ماهان برای خرید ورق لطمه وارد شده و دیگر جنس به این شرکت نمی‌دهند. این شرکت روی تاریخ ۲۵ فروردین‌ماه حساب باز کرده بود.  دو دهنه را گذاشت ولی برخلاف تعهدی که کرده بودیم، پول تا مرداد داده نشد.

این تعهد را آقای بابایی در زمان شهرداری داده بود؛ درست است؟

بله. ایشان و آقای فرقانی. صورت‌جلسات و امضای همه موجود است. حالا در وضعیت فعلی، یک دهنه‌ی دیگر از پل ساخته شده، ساخت دهنه‌ی آخر هم، یک ماه بیش‌تر زمان نیاز ندارد. دهنه‌ی آخر که برسد، یک ماه بعد می‌توانیم کل پل را تحویل دهیم.

یعنی پل سیدی دو ماه برای اتمام کامل زمان نیاز دارد.

بله.

و به چهقدر پول؟

اگر امروز یک میلیارد تومان به سدید ماهان بدهند، حاضر است دهنه‌ی ششم را که ساخته، تحویل بدهد و بعد، دهنه‌ی آخر را هم شروع کند که ساخت آن حدود یک ماه زمان نیاز دارد.

و شهرداری کرمان این پول را نمیدهد.

شهرداری می‌گوید پول ندارم. الان صورت‌ وضعیت تایید شده‌ی من بابت پل سیدی یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان است، از این میزان، یک میلیارد را به آقای توکلی (سدید ماهان) بدهند تا دهنه‌ی ششم را تحویل بدهد و دهنه‌ی بعدی را شروع کند. حداکثر دو و نیم میلیارد تومان نیاز است تا کل پل سیدی تمام بشود.

حرف شهرداری چیست؟

می‌گوید این پول را ندارم.

البته شهرداری یک چیز دیگر هم میگوید؛ اینکه فاران مشرق زمین پیمانکار ضعیفی است و استدلالی دارد این است که شهرداری با پیمانکاران، به صورت نقدی که کار نمیکند. همیشه طلب و بدهی برقرار است تا یک جایی بالاخره صفر شود. به همین خاطر، انتظار دارد شما پل را تمام کنید و در آینده پول آن را بگیرید. چرا این کار را نمیکنید؟

بسیار سوال خوبی را مطرح کردید. حالا من هم یک سوال دارم؛ یک پیمانکار تا چه حد باید توان بگذارد؟ بنده به عنوان یک پیمانکار بومی  در کرمان، که از نظر فنی و اجرایی از ۱۰۰ نمره‌ی ۹۸ را می‌گیرم و همه هم اذعان دارند فنی‌ترین شرکت را داریم و تمام جاده‌هایی که ساختیم و پروژه‌هایی که انجام دادیم نیز مشخص است، یک توان دارم که در پل باقدرت از من گرفته شده است. همیشه گفته‌ام وقتی درباره‌ی فاران‌مشرق صحبت می‌کنید پل سیدی و باقدرت را با هم ببینید. پل باقدرت، دست و بال مرا بسته.

من پیمانکار این دو پل بودم؛ باتمام بدبختی و قرض و وام و سرمایه‌گذاری یکی را تمام کردم و در چهار سال پیش تحویل دادم. شرایط پل باقدرت واقعا ویژه و دبی آب در این محل خیلی بالا بود؛ این پروژه را با تمام سختی‌هایی که داشت تمام کردیم اما نه تنها از ما تقدیر نشد، نه تنها به ما پاداش ندادند، حتی پول کاری که انجام دادیم را هم ندادند!

چقدر از شهرداری بابت پل باقدرت طلبکارید؟

یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان تایید شده که ندادند.

کل مبلغ قرارداد دو پل سیدی و باقدرت چهقدر بوده است؟

شش میلیارد تومان پل باقدرت و ۱۰ میلیارد تومان پل سیدی بوده است. حالا شهرداری می‌گوید پیمانکار ضعیف است و چرا نمی‌آید پل سیدی را تمام کند و بعد پولش را بگیرد. منِ پیمانکار امتحان خودم را در پل باقدرت پس داده‌ام. پل باقدرت به‌خاطر آب‌های زیرسطحی، آن‌چنان شرایطی داشت که پیمانکاران غیربومی با دو برابر این قیمت می‌خواستند آن را انجام بدهند؛ آقای کامیاب، آقای سیف‌ا‌لهی و آقای فرقانی همه می‌دانند کار ما در باقدرت ویژه بود. باور کنید باقدرت یک پروژه‌ی کم‌نظیر در تمام ایران است. برای اجرای این پروژه، چهار سال پیش وام از بانک اقتصاد نوین گرفتم و ملک شخصی‌‌ام الان در گرو بانک است. یک و نیم میلیارد گرفتم الان شده سه میلیارد! و پولی هم از طرف شهرداری به من داده نمی‌شود. حالا من دوباره از کجا سه میلیارد بگیرم که سیدی را تمام کنم؟ پیمانکار یک توانی دارد و وقتی هم خوب و دلسوزانه کار می‌کند حاشیه‌ی سود آن کم است. بگذارید مثالی بزنم؛ در همین پل سیدی، وقتی می‌خواستیم فونداسیون را اجرا کنیم، چون ابعاد آن بزرگ بود، بتن زیادی می‌برد؛ از طرفی تراکم میلگرد هم بالا بود و اجازه نمی‌داد که بتن را به شکل معمولی بریزیم؛ نیاز به روان‌کننده‌ داشت و باید ژل میکروسیلیس تزریق می‌کردیم. ما به عنوان پیمانکار معتقد بودیم باید این ژل ریخته شود؛ مشاور اما این نظر را نداشت و می‌گفت با بتن معمولی کار را انجام بدهید و گفت که نمی‌پذیرم این هزینه به کارفرما تحمیل شود. حالا شما بگویید؛ کدام پیمانکار حاضر می‌شود از جیب خودش ۱۵۰ میلیون تومان ژل بخرد و بریزد توی بتن و فونداسیون که کیفیت ساخت پل بالا برود و پولش را هم نگیرد؟ ما این کار را کردیم. گفتند پولش را نمی‌دهیم. گفتیم از جیب می‌دهیم تا کیفیت کار بالا برود. هیچ پیمانکاری حاضر است چنین کاری بکند؟ حالا این پیمانکار نه‌تنها مورد تشویق قرار نمی‌گیرد که می‌گویند ضعیف است!  الان قرارگاه خاتم چند پروژه را ظرف سه سال گذشته در شهر کرمان شروع کرده؛ یک پروژه را تحویل داده؟ حتی یک پروژه! حالا منِ پیمانکارِ بومی که به قول شهرداری ضعیف هم هستم، ظرف دو سال اول، لااقل پل باقدرت را ساختم و تحویل دادم اما چهار سال است پولم را ندادند. ما در باقدرت در سخت‌ترین شرایط پلی را اجرا کردیم که به یک پروژه‌ی دانشگاهی تبدیل شده است.

چرا شرایط باقدرت سخت بود؟

چون در شروع ساخت پل، ما یک دفعه با حجم فوق‌العاده زیادی از آب‌های زیرسطحی با دبی ۶۲ لیتر بر ثانیه آن هم در سطح پروژه مواجه شدیم. دبی ۶۲ لیتر می‌دانید یعنی چه‌قدر؟ چاه‌های عمیق باغات کشاورزی دبی ۲۰ لیتر دارند. حالا تصور کنید سه تا از این پمپ‌ها همزمان آب می‌ریزند وسط دست و پای شما که می‌خواهید یک پل آنجا بسازید!

مگر قبل از شروع پروژه آن را پیشبینی نکرده بودید؟

نه. چون مطالعات دقیق نبود. زمان نداشتند و می‌خواستند فوری پروژه را شروع کنند. آب‌های زیر سطحی هم در کرمان راکد نیستند. این همان آبی است که مسجد جامع را تخریب کرد، بانک صادرات برای کنترل آن، پمپ گذاشته و مرتب حجم آن زیاد می‌شود و راکد نیست که با خروج چند تانکر از آن آب، زمین خشک شود. ما ۴۵ روز فقط آب از محل پل باقدرت بیرون کشیدیم؛ اگر مشکل فنی پیش می‌آمد و چند ساعت پروژه متوقف می‌‌شد، آب دوباره به سطح اول برمی‌گشت. حتی شب‌ها هم در حال کشیدن آب بودیم.

این مشابه اتفاقی است که خاتم هم میگوید در پروژهی آزادی با آن روبهرو شده و کار را با تاخیر مواجه کرده است.

بله. اما خاتم پول آن را می‌گیرد اما هزینه‌های ما را که ندادند هیچ؛ ما را به ضعیف بودن هم متهم می‌کنند. ضمن این‌که الان چون سیستم فاضلاب در برخی مناطق کرمان راه افتاده، سطح آب به نسبت زمانی ما کار را شروع کردیم پایین‌تر رفته و کار خاتم برای کنترل این آب‌ها ساده‌تر از ماست. حالا این‌که چه‌طور مهندسان کرمانی توانستند این کار را انجام بدهند چیزی است که خود مهندس فرقانی (معاون عمرانی شهرداری کرمان) می‌روند برای دانشجویان دانشگاه باهنر آن را توضیح می‌دهند.

آقای میرزایی! کل مطالبات شما از شهرداری در این دو پروژه چهقدر است؟

یک و نیم میلیارد تومان مطالبات از پل باقدرت داریم. دو و نیم میلیارد هم اگر الان بدهند پل سیدی تمام شود. یکی، دو میلیارد شاید بماند که حاضریم آن را بعدا بدهند.

شما میگویید شهرداری مطالباتتان را نداده، وام گرفتید و دستتان خالی است و نمیتوانید بیش از این از جیب برای پروژههای شهرداری بگذارید. خوب؛ چرا شهرداری همچنان این توقع را از شما دارد که پل سیدی را هم با او راه بیایید و تمامش کنید؟ شاید از توان مالی شما شناخت دیگری دارد. اینطور نیست؟

خیلی صحبت جالبی را مطرح کردید. ببینید؛ در قراردادهای شهرداری روال این است که ۶۵ درصد صورت وضعیت را نقد و ۳۵ درصد آن را با تهاتر پروانه و عوارض می‌پردازند. یعنی ۳۵ درصد از کل پول ما، در سهم پروانه لحاظ می‌شود؛ الان دو میلیارد و صد میلیون تومان از این بابت من از شهرداری طلبکارم و جزو پرداخت‌ها به حساب می‌آید؛ در عمل اما موارد متعددی دارم که به شهرداری معرفی کردم اما حاضر نشدند پروانه را از این حساب من، به آن فرد بدهند و ازش پول گرفتند. آخرین مورد، چند ماه قبل، مربوط به زمینی است که پسر خودم داشت. به آقای مشرفی (عضو شورای شهر کرمان) گفتم می‌خواهم ۳۰۰ میلیون تومان از سهم پروانه‌ام برای این زمین استفاده کنم. آقای مشرفی به شهردار منطقه سه نامه نوشته و تاکید کرده؛ اما فایده‌ای نداشت و شهرداری از ما پول گرفت و نتوانستیم از سهم پروانه‌ی خودمان استفاده کنیم! نامه‌اش هم موجود است. بخش خصوصی واقعا با مشکلات زیادی روبه‌رو است. مدتی قبل، من را به بانک شهر معرفی کردند تا وام بگیریم، اما استعلام کردند و دیدند که به بانک اقتصاد نوین بدهکاریم. گفتند تو یک مشتری بدحسابی! خود شهرداری من را به این روز انداخته‌ است. چهار سال است که از پل باقدرت استفاده می‌شود من نمی‌دانم آیا شرعا، اخلاقا و قانونا این، غصب نیست؟ خوب من راضی نیستم. دارم ماهانه ۱۰۰ میلیون تومان سود بانک می‌دهم، کار به آن سختی را برای اجرای این پل انجام دادم و افراد پولشان را از من گرفتند؛ حالا خودم مانده‌ام دست خالی.

با شورای شهر در اینباره گفتوگو و جلسهای نداشتید؟

به شورای قبلی که می‌گفتیم، می‌گفتند این پروژه مربوط به شورای قبل است! می‌گفتم: آقای مشرفی شما که رییس شورا هستید بیایید مشکل باقدرت و سیدی را حل کنید. می‌گفتند این‌که پروژه‌ی شورای قبل است!

آقای مشرفی در یک گفتوگو با نشریهی ما این را هم گفت که این پروژهها مشکلات حقوقی دارد. در اینباره توضیح میدهید؟

وقتی در شروع پروژه‌ی باقدرت، با آن حجم آب مواجه شدیم، فرصت این‌که قرارداد ببندیم، نشد. توافق کردیم کار انجام شود تا مبلغ پروژه دربیاید و وقتی این مبلغ مشخص شد، مشاور آن را تایید کرد. کارفرما هم برای این‌که درستی مبلغ را راستی‌آزمایی کند، عامل چهارم را آورد، آن مشاور هم مبلغ را تایید کرد اما ادامه‌ی کار، در یک سیکل افتاد و هر روز هرکسی آمد حرفی زد. این‌ها مشکل من نیست. مربوط به سیستم شهرداری است و خودشان باید حلش کنند. حالا اگر نمی‌خواهند این مشکلات حل شود، من چه‌کار می‌توانم انجام بدهم؟ من همین هفته برای تمدید قراردادم نامه به شهرداری نوشته‌ام؛ قرارداد ما پس از توافق اسفندماه، تا خردادماه تمدید شد اما پول که طبق آن توافق داده نشد! الان باید مجدد قرارداد من تمدید شود تا بتوانم بیمه را رد کنم. اما قراردادم را تمدید نمی‌کنند.

میخواهند شما را خلع ید کنند؟

از لحاظ قانونی نمی‌توانند.

اما آقای فرقانی حدود سه هفته پیش در گفتوگو با نشریهی ما اعلام کرد اگر تا آبانماه، دهنهی ششم را نصب نکنید، خلعید میشوید.

طبق قانون، وقتی شما به عنوان پیمانکار پول طلبکارید و نمی‌توانند پول‌تان را بدهند، خلع‌ید هم نمی‌توانند بکنند. قانون می‌گوید در صورتی که یک چهارم مدت قرارداد تاخیر داشته باشد می‌توانید او را خلع‌ید کنید. بنده تا خردادماه که قراردادم تمدید شد، پس مجاز بوده. یک چهارم آن هم می‌شود یک سال بعد. پیمانکار باید مشکل داشته باشد تا شهرداری بتواند او را خلع‌ید کند. این‌طور نیست که هم پول پیمانکار را ندهند و هم تهدیدش کنند که خلع‌ید می‌شوی!

مگر آقای فرقانی که میگوید پیمانکار خلعید میشود، این قانون را بلد نیست؟ لابد دلایلی قانونی دارند.

من با ایشان تماس گرفتم و گفتم مصاحبه‌تان را خواندم؛ مگر ما شرایط خلع‌ید را داریم؟ شما هستید که به صورت‌جلسه‌ی خودتان عمل نکردید. ایشان توپ را در زمین شورای شهر انداخت و گفت شورا گفته چنین حرفی را بزنم. هرچه باشد، من این سری واقعا قانونی می‌ایستم و نمی‌گذارم اتفاقات گذشته تکرار شود. اگر قرار باشد با این تهدیدات من بروم باز سه میلیارد تومان وام بگیرم؛ خودم هم که در لیست سیاه هستم و نمی‌توانم. باید به اسم کس دیگری بگیرم. بیایم پل را تمام کنم و بعد بدوم دنبال طلبم از شهرداری؛ اگر این‌طور است خوب همین الان خلع‌ید بشوم. قانون اما در این‌باره محکم است. اگر این‌طور است چرا خاتم را خلع‌ید نمی‌کنند؟ خاتم هم در پروژه‌هایش تاخیر داشته. البته خاتم هم درست می‌گویند. به آن‌ها هم پول ندادند. یا چرا با شرکتی که باند دوم جاده‌ی زرند را ساخته برخورد نمی‌کنند؟ اگر دقت کرده باشید، از سرآسیاب تا چترود جاده ساخته و آسفالت شده؛ اما چون پول نداده‌اند، پیمانکار جاده را بسته و اجازه‌ی تردد نمی‌دهد. حالا به ما می‌گویند باید پل را هرطور شده تمام کنی، پول باقدرت را هم نداریم بدهیم، خلع‌ید هم می‌شوی. برخورد دوگانه با شرکت‌ها چه معنایی دارد؟

آقای میرزایی؛ بالاخره چه میشود؟ مردم آن منطقه واقعا در رنجند.

من در این‌باره، هفته‌ی گذشته، به دفتر آقای دکتر زاهدی تلفن کردم. چند بار به آقای دکتر پورابراهیمی تلفن کردم که ایشان از هم‌رزمان خود من در جنگ هستند. گفتم بیایید این مشکل را حل کنید. مردم محروم منطقه چه گناهی دارند چند سال دارند عذاب می‌کشند.

چی جواب دادند؟

گفتند؛ پیگیری می‌کنیم! پیگیری نمی‌خواهد، باید پول بیاورند پای کار. شهرداری کرمان با این دم و دستگاه می‌گوید: من پول ندارم. حالا منِ پیمانکار بخش خصوصی با این اوضاع اقتصادی، باید داشته باشم؟ چرا پیمانکاری که معتقدانه و نجیبانه و دلسوزانه و متعهدانه کارش را با کیفیت بالا انجام می‌دهد را باید از زندگی بیندازند؟ پیمانکاری که از جیب خودش می‌گذارد و منتی هم ندارد. چرا پیمانکاری که خانه‌اش در گرو بانک است را تهدید به خلع‌ید می‌کنند؟

با آقای رزمحسینی (استاندار کرمان) در اینباره تاکنون جلسهای نداشتید؟ ایشان همیشه مدعی بودند طرفدار و حامی بخش خصوصی است.

با ایشان دو، سه بار صحبت کردم؛ می‌گویند خانه‌ات را بفروش بعدا بیا پولت را بگیر. من اگر واقعا می‌دانستم کار تمام شود، شش ماه دیگر پولم را می‌دهند، حاضر بودم خانه‌ام را بفروشم و پروژه را تمام کنم. اما چه تضمینی وجود دارد؟ در این چندسال، هزینه‌هایی که دارم می‌دهم داغون کننده است. شبانه‌روز مجبورم چند نگهبان برای پل بگذارم که مثلا کسی نیاید به خاطر پنج هزار تومان، میلگردها را بچیند و ببرد. هر ماه حدود ۱۰ میلیون تومان هزینه‌ی نگهبانی از این پروژه را می‌دهم. ضمانت‌نامه‌های بانکی را هم مرتب باید تمدید کنم؛ در این چند سال ۵۰۰، ۶۰۰ میلیون فقط برای تمدید ضمانت‌نامه پرداخته‌ام. این پروژه همچنین، ظرفیتی از شرکت ما را پر کرده و نمی‌توانیم قرارداد جدید ببندیم. آیا منصفانه است برای شرکتی که به چنین روزی افتاده و هیچ قصوری هم در این پروژه ندارد، چنین رفتاری هم بکنند؟ از آقای مشرفی و آقای کامیاب (دو عضو کنونی شورا) که به‌درستی و دقیق در جریان کار ما هستند می‌خواهم به داد ما برسند. ما اعتقادی کار می‌کنیم و برای خودمان جیبی هم ندوختیم؛ باید سود ببریم و کار را خوب انجام بدهیم… از طریق نشریه‌تان صدای مرا به اعضای محترم شورا برسانید و بگویید که اجازه ندهند بخش خصوصی که مخلصانه و صادقانه و نجیبانه کار می‌کند زمین بخورد و از بین برود. من الان این یک میلیارد تومان را ندارم به سدید ماهان بدهم؛ سه میلیارد تومان که برای اتمام پل سیدی نیاز داریم پول زیادی برای شهرداری نیست. نمی‌دهند و تهدیدم هم می‌کنند. من از استاندار محترم که همیشه نسبت به بخش خصوصی نگاه حمایتی داشتند درخواست دارم نگذارند شرکت ما با این توان و تجربه خانه‌نشین شود