تکمله‌ای برجشنواره قلم و عدالت
محمد لطیف کار – جشنواره قلم و عدالت که در نوع خود با جشنواره‌های دیگر متفاوت بود و از ابتکارات دادگستری کرمان است، سرانجام مراسم اختتامیه‌ی آن، پنجشنبه گذشته با حضور معاون فرهنگی قوه قضاییه برگزار شد. در این جشنواره به روال معمول فقط از خبرنگاران بخاطر آثارشان تقدیر نشد؛ از رسانه‌های فعال در این حوزه نیز تجلیل به عمل آمد. همچنانکه «فردای کرمان» و «استقامت» رتبه‌ی اول و شایسته‌ی تقدیر شدند و جایزه‌ی این جشنواره به همراه لوح تقدیر و تندیس آن را به خانه بردند. از برگزار کنندگان این جشنواره، به خصوص «محمد بصیریان» مدیر روابط عمومی دادگستری کل استان کرمان که می‌دانم در به ثمر رسیدن این جشنواره زحمت زیادی کشیدند و همچنین هیات داوران که حجم سنگینی از نشریات را مطالعه و داوری کردند به نوبه‌ی خود سپاسگزارم.
این جشنواره ولو این‌که یک جشنواره‌ی تمام عیار رقابتی نبود که در آن بتوان کیفیت کار خبرنگاران یا تولید کنندگان نشریات را به چالش کشیده و یا با یکدیگر سنجیده شوند اما یک گام مهم و مثبت از سوی دادگستری کرمان بود که نشان می‌دهد مدیریت این دستگاه اراده کرده تا از این طریق با رسانه تعامل بیشتری داشته باشد. به خصوص وقتی که بدانیم این جشنواره در سراسر ایران در نوع خود، نمونه‌ی دیگری در دادگستری‌های استان‌ها ندارد.
در ادامه؛ قصد دارم اشاره‌ی کوتاهی به ظرفیت‌های خالی و مغفول در روابط فی‌مابین رسانه‌ها با حوزه‌ی قضا داشته باشم و از این طریق توجه دادگستری کرمان را به کیفیت بخشی تولیدات خبری این حوزه که در بیانیه‌ی هیات داوران نیز به آن اشاره شده است جلب کنم.
پوشیده نیست که هم نهاد قضایی و هم نیروی انتظامی تقریبا هر روز خلاصه‌ای از رویدادهای مهم قضایی و انتظامی را از طریق شبکه‌های مجازی و ایمیل جهت اطلاع اهالی رسانه و برای انتشار در رسانه‌ها ارسال می‌کنند.
این در حالی است که این مطالب عموما از طریق سایت‌های خبری ویژه‌ی این دو نهاد به‌طور جداگانه منتشر می‌شوند. تا این‌جای کار باید به هر دو نهاد دست مریزاد بگویم. اما همه‌ی این کوشش‌ها به نظر من دوچیز کم دارد و تا به این دو نکته توجه نشود بعید است اثربخشی اطلاع‌رسانی این دو نهاد به درجه‌ی کمال برسد.
اول این‌که این دو دستگاه خبرساز به آن دسته از مدیران و کارشناسان ذیربط، درچارچوب جایگاهی که دارند اجازه دهند با خبرنگاران در موضوعات مختلف وارد گفت‌وگو بشوند و این به سکوت خود در مقابل خبرنگاران پایان دهند.
تنویر افکار عمومی و غنا بخشیدن به محتوای خبرها و گزارش‌ها قطعا با تعامل گسترده‌ی مسئولان قضایی و انتظامی میسر است و جز این راهی وجود ندارد. شیوه‌ی فعلی اطلاع‌رسانی بزعم من، یک شیوه‌ی حداقلی است و چندان‌که مقامات انتظار دارند کارآمد نبوده و نخواهد شد. دوم این‌که خبرنگاران اجازه یابند در دادگاه محاکمه‌ی مجرمان که علنی برگزار می‌شوند حضور یابند و خبر آن را با در نظر گرفتن جنبه‌های حرفه‌ای منتشر سازند. این موضوع در خصوص محاکماتی که وجه اجتماعی گسترده دارند و با مقوله‌ی امنیت اجتماعی ارتباط تنگاتنگ نیز دارند، اهمیت شایانی دارد.
یادمان باشد اطلاع رسانی با گزارش عملکرد برابر نیست. بسیاری رویدادهای حوزه‌ی قضا اگر در میان مردم درست شنیده شوند، و توسط کارشناسان تحلیل و تبیین گردند، قطعا برای مردم جذاب‌تر و درس آموزترند. اگر این روال در استان نیز پذیرفته شود؛ همچنانکه در نشریات سراسری شاهد انتشار گسترده‌ی این نوع تهیه‌ی خبر و مصاحبه هستیم، ما در آینده از نظر تولیدات رسانه‌ای تجربه‌ها و دستاوردهای بهتری در اختیار داریم؛ و این برای پیشگیری از هرگونه شایعه و جرم و جنایت بسیار ضروری است. به نظر شما اگر سطح فضای تعامل با رسانه‌ها افزایش یابد، جشنواره‌های ما به مراتب با انگیزه‌تر و پربارتر برگزار نمی‌شوند؟
