دردسرهای پل‌سازی و راه‌های پیش‌رو
اسما پورزنگی آبادی – پل‌سازی در شهر کرمان همچنان محل مناقشه و مجادله است. علی بهرامی؛ نائب رئیس شورای شهر کرمان یکشنبه‌ی گذشته در صحن علنی شورا علیه تقاطع غیرهمسطح بلوار امیرکبیر موضع گرفت و به صراحت اعلام کرد که این پروژه نه به نفع شهرداری است و نه به نفع شهروندان.
بهرامی در بخشی از صحبت‌های خود که در قالب یک فیلم و در سطح گسترده در فضای مجازی منتشر شده است، خطاب به علی‌اکبر مشرفی؛ عضو سابق و کنونی شورای شهر می‌گوید: «ما در جلسه با [قرارگاه خاتم]گفته‌ایم این پروژه بار مالی برای شهرداری دارد و توان پرداخت آن را نداریم و اولویت شهر هم نیست. آن زمان هنوز شمع‌ها اجرا نشده بود و تاکید شد ابتدا بقیه‌ی پروژه‌های قرارگاه خاتم در شهر به پایان برسد تا بعد سراغ این پل بیاییم». او ادامه می‌دهد: «با این‌حال پروژه شروع شده؛ و این یعنی ۹۰ میلیارد تومان به بدهی‌های شهرداری اضافه می‌شود. دردی هم از مردم این شهر دوا نمی‌کند». بهرامی در میانه‌ی صحبت‌هایش ادعای دیگری را نیز مطرح می‌کند: «کارشناسان ترافیک می‌گویند که این پل هیچ مشکلی را از ترافیک شهر حل نمی‌کند».
این صحبت‌های بهرامی که با پاسخ‌هایی از سوی مشرفی در دفاع از پل‌سازی در کرمان نیز همراه بود من را به یاد فریادهای حجت‌الاسلام محمد ربانی‌زاده؛ عضو شورای چهارم شهر کرمان انداخت. ربانی‌زاده هم از کسانی بود که در صحن علنی، بارها و بارها علیه پل‌سازی در کرمان صحبت کرد و حتی در آخرین گفت‌وگویی که با او به عنوان عضو شورا داشتم وقتی از ربانی‌زاده پرسیدم ازچه کاری در شورای چهارم پشیمان هستید؟ گفت: پل‌سازی؛ و توضیح داد شهرداری و شورای چهارم نباید بدون توجه به وضعیت منابع مالی؛ این تعداد پروژه‌ی ترافیکی را همزمان آغاز کند. وی افزود؛ فشاری که این پروژه‌ها بر شهر و شهرداری آورده به این زودی‌ها قابل جبران نیست.
به گواه بسیاری؛ حضور قرارگاه خاتم برای ساخت چند تقاطع غیر همسطح در شهر کرمان از جمله روگذر امیر کبیر با دعوت و اصرار شخص استاندار اتفاق افتاده است. طبیعی است که این نسبت، موجب آن می‌شود تا هر نوع انتقاد و مخالفتی با این پروژه‌ها، انتقاد به شخص و تصمیم استاندار هم قلمداد شود و اگر انتقاد طوری باشد که به سوتفاهم برسد، حتما مجادله را به مقابله می‌کشاند؛ چه این‌که در برهه‌هایی برخی برای بیان موضع انتقادی و مخالفت خود با شخص رزم‌حسینی نیز، همین پروژه‌های خاتم در شهر را نشانه گرفته‌‌اند.
به هر روی، پل‌سازی در شهر کرمان از زمانی که شروع شده تاکنون همواره مسیر ناهمواری را طی کرده است. اگرچه پل‌سازی کمربندی شهر را برای سرعت بالای خودروها روان کرده و موجب شده اکثریت کارشناسان آن نوع پل‌سازی را بستایند؛ اما از زمانی که این پروژه‌ها کمربند شهر را رها کرده و به خیابان‌ها و بیخ حیاط خانه‌ها و حتی در مجاورت آثار ارزشمند تاریخی این شهر قرار گرفتند؛ اعتراضات شعله کشید.
اجرای تقاطع غیرهمسطح امیرکبیر که این روزها به صدر اخبار شهری آمده، یادم هست در شورای چهارم هم مخالفان زیادی داشت. آقای مشرفی اما آن زمان هم مدافع شروع این پروژه بود. در آن شورا یکی از دلایل مخالفت را بی‌پولی شهرداری می‌دانستند، یکی از اعضای شورا هم مدعی بود که پروژه‌ی امیرکبیر اصلا در تفاهم‌نامه‌ی اولِ شهرداری کرمان با قرارگاه خاتم نیست. در نشست عمومی فروردین‌ماه سال ۹۵، آن‌قدر این صف‌کشی مخالفان و موافقان روگذر امیرکبیر به طول انجامید که مشرفی به عنوان رئیس شورا، آن را به رای گذاشت و در نهایت، هشت نفر مخالفت کردند و تصویب نشد.
چهار ماه بعد و در تیرماه همان سال اما به نقل از علی بابایی؛ شهردار وقت کرمان از آغاز ساخت این پروژه خبر داده شد.بابایی آن زمان گفته بود: «با توجه به این‌که دستگاه‌ها و امکانات قرارگاه خاتم معطل بودند و درست نبود کار تعطیل و به زمان دیگری موکول شود، قرار شد پروژه‌ی تقاطع غیرهمسطح امیرکبیر نیز شروع شود».
و این پروژه را شورای چهارم و شهردار وقت یعنی علی بابایی آغاز کردند. اکنون بیش از یک سال از آغاز آن می‌گذرد؛ حرف از پروژه‌ای است که برای شروع آن، تعدادی درخت قطع شد، زمین زخمی شد، پیمانکار هم تاکنون برای اجرای همین چند درصد از پروژه، نیرو و توان گذاشته و هزینه کرده و تا اندازه‌ای پروژه را جلو برده است. حالا اما با ابراز نگرانی‌های بهرامی عضو شورا، افکار عمومی نیز نگران شده و دارد به دیده‌ی تردید به این پروژه می‌نگرد.اکنون که کار به اینجا رسیده؛ انتظار می‌رود شورای شهر کرمان که از ابتدا بر خردمندی و پختگی خود به عنوان یک برند اصرار دارد مراقبت کند آن‌گاه که قرار است درباره‌ی مباحث کارشناسی و پروژه‌های عمرانی مهمی آن هم در حوزه‌ی ترافیک شهری صحبت شود؛ از تنش و جدال لفظی دوری کنند و نگذارند حواشی بر اصل قصه سوار شود. این را کسی می‌گوید که انتقادات تلخ و اظهارات گزنده‌ی استاندار نسبت به شورا و شهردار را عصر چهارشنبه در یک نشست شنیده است؛ انتقاداتی که لااقل من فکر می‌کنم پاسخی به این نوع اعتراض کردن در شورای شهر بوده است. به همان دلیل که عرض کردم؛ پروژه‌های خاتم با نام رزم‌حسینی پیوند خورده است.
همچنین انتظار می‌رود مرکز پژوهش‌ها و اتاق فکر شورا که تاکنون درباره‌ی راه‌اندازی آن بارها صحبت به میان آمده است اینک جامه‌ی واقعیت به تن کند. چنین مرکزی می‌تواند در این‌گونه مواقع پس از بررسی کارشناسی و رایزنی با متخصصان، راهگشای شورا برای اخذ تصمیمات مهم باشد؛ و مگر از اول هم قرار بر این نبود؟
در موقعیت فعلی، به نظر می‌رسد درباره‌ی این پروژه که از همان ابتدا هم مورد تردید بوده است، بهتر است از کارشناسان معتبر و مستقل دعوت شود تا به صحن علنی شورا بیایند و آرا و نظرات خود را در حضور مخالفان و موافقان این پروژه در شورا و خبرنگاران مطرح کنند تا چنانچه اتفاق نظری بر احداث آن نبود، کاری کنند تا روند «پل‌سازی احمدی» و «زیرگذرسازی جبلیه» در این شهر تکرار نشود. اگر هم طرح‌های بالادستی و اصول فنی این اجازه را می‌دهد که پل امیرکبیر برپا بشود؛ شورا و شهرداری از اتمام این پروژه در بازه‌ی زمانی معین حمایت کنند. جلوی ضرر را از هرجا که بگیریم ظاهرا منفعت است. کلام آخر این‌که اگر برای پایان بندی این مناقشه‌ی جدید حاضر نشویم تن به گفت‌وگوهای کارشناسانه بدهیم، به نظر من جدالی بی‌پایان، فرسایشی و سراسر خسارت در انتظار
ماست.
