رضا شمسی در گفت­وگو با استقامت:

در برابر کرونا پناهی جز ادبیات و سینما نداشتم

 

مینا قاسمی: رضا شمسی، منتقد ادبی و روزنامه­نگار که پرورده­ی فلسفه و ادبیات است، در گفت­وگوی کوتاهی، از شیو‌ه‌های شخصی‌اش برای مقابله با کرونا صحبت کرد. وی گفت: «شرایط کرونا بر هنرمندان تاثیر متفاوت­تری گذاشت، چون علاوه بر روندِ منظم زندگی، اندیشگانِ این صنف نیز دستخوش تحولات بنیادین شد. اما در مورد خودم، من شخصا آدمی نیستم که به نظم روتین زندگی پایبند باشم ولی به هرحال همان نظم نیمه­بندی که داشتم را هم کرونا مختل­ کرد. من هم مثل بقیه­ی مردم ساعت خواب و بیداری­ام به هم خورد، برنامه­های رایج زندگی­ام مختل شد. و از همه چیز بیش‌تر که مرا آزار داد این بود که نمی­توانستم آن­طور که دلم می­خواهد دوستان و عزیزانم را ببینم. انگار من را گذاشته بودند توی یک قفس و از همه چیز محرومم کرده بودند. اما در این وضعیت با خودم گفتم شاید بهتر باشد فیلم بیشتری ببینم و کتاب بخوانم. اتفاقا باعث شد دوباره به علایق خودم بیش‌تر بپردازم. این­ها برای من شیوه­های مقابله با کرونا بود».

او افزود: «در مورد تبعات روانی کرونا، می­توانم بگویم به نسبت زندگی قبلم، افسرده­تر بودم چون انگار از هستی و دنیا، جدا شدم. مخصوصا به عنوان یک ایرانی گله­مندم که ما به اندازه­ی کافی مشکل داریم که دیگر این هم اضافه شده است. ولی بیش‌تر به این علت افسرده بودم که شاید به عنوان یک انسان ایرانی این اتفاق از حد تحمل­ام بالاتر بود. متاسفانه عموم مردم ایران از جمله هنرمندانش انگیزه­ی عاشقیت و عشق به زندگی را از دست دادند. به همین دلیل مواجهه با کرونا برایشان سخت­تر شده است».

وی سپس با اشاره به وضعیت سخت­تر اهالی هنر در شرایط بحرانی، اظهار کرد: «در یک شرایط بحرانی اولین چیزی که از سبد مصرف خانواده، فرد و جامعه حذف می­شود کالای فرهنگی است. منی که متعلق به صنف هنرمندان هستم، در این زمینه بیش‌تر از دیگران آسیب می­بینم. من نمی­دانم من و دوستان دیگرم که از نظر صنفی بین اهالی هنر طبقه­بندی می­شویم، واقعا مانده­ام که داریم با چه توانی ادامه می­دهیم؟! انگار تو به عنوان هنرمند هیچ حامی­ای در کشور خودت نداری. من بارها به خودم لرزیدم که اگر من خدای ناکرده به کرونا مبتلا شوم یا یکی از عزیزانم این بیماری را بگیرد، چگونه باید از پس هزینه­های مالیِ این بیماری بربیاییم؟ چه کسی حامی من خواهد بود؟ به جز خانواده­ام که اگر توان مالی داشته باشد حمایت­مان خواهد کرد، اگر نه که دیگر باید برویم به امان خدا! واقعا هیچ مسئولی به جز حرف چیز دیگری تحویلِ ما نداد. امیدوارم زودتر این کرونا تمام شود. واقعا خسته­ام».