در آیین نکوداشت روانشاد «شاهرخ وفاداری» مطرح شد؛

«وفاداری» عاشق کرمان بود

 

گروه جامعه: آیین نکوداشت مهندس شاهرخ وفاداری، خیّر و از یاران افضلی‌پور(بنیان‌گذار دانشگاه در کرمان) و بانی و موسس «پژوهشکدۀ فرهنگ اسلام و ایران» در دانشگاه شهید باهنر، به‌صورت مجازی و با حضور جمعی از مسئولان و اساتید دانشگاه باهنر، و نماینده انجمن زرتشتیان کرمان برگزار شد.

به گزارش استقامت، در این مراسم پیام فیلیپا وفاداری، دختر زنده‌یاد شاهرخ وفاداری به زبان انگلیسی پخش، و سپس ترجمۀ آن توسط خانم باقری قرائت شد.

وی در این پیام با اشاره به بخشی از زندگینامۀ پدرش، گفت: «شاهرخ در سال ۱۳۱۱ در شهر کرمان به دنیا آمد. پدرش رستم تاجر ثروتمند پارچه و مادرش طوطی، خانه‌دار بود. در ابتدا خانه‌شان همانند دیگر زرتشتیان در خارج از دروازۀ شهر بود که با گسترش شهر، در محدودۀ شهر قرار گرفت».

وی ادامه داد: «شاهرخ از کرمان دهۀ ۱۹۳۲ به‌عنوان دوران آسانگیری دینی یاد می‌کرد اما بعدتر در دهۀ ۱۹۴۰ وضع دگرگون شد و زرتشتیان مورد اذیت قرار گرفتند».

فیلیپا وفاداری افزود: «در یازده سالگی مادرش درگذشت و او به ناچار راهی تهران شد و سپس به انگلستان رفت. در ۱۶ سالگی به نیروی دریایی سلطنتی پیوست و بعد از اتمام قرارداد در انگلستان ماند و در رشتۀ مهندسی شیمی در ایمپریال کالج معروف لندن، مشغول به تحصیل شد».

وی خاطرنشان کرد: « سپس با مادر من به نام آنه ازدواج کرد و دارای ۴ فرزند شد. علاوه بر آن، حضانت قانونی چهار تا از خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌ها را که برای ادامۀ تحصیل به انگلستان آمدند را برعهده گرفت».

وفاداری بیان کرد: «با وجود اینکه پدرم یک مهندس بود، او یک زرتشتی راستین نیز بود و بر مبنای اصول اخلاقی دورۀ کودکی‌اش رفتار می‌کرد. در گاتاها، تنبل بودن برای زرتشتیان بسیار ناپسند است و می‌گویند زرتشتیان باید بسیار کوشا و پرکار باشند تا از استراحت و آرامش بعد از کار لذت ببرند. اخلاقِ کاری یکی از ویژگی‌های بارز این جامعه است و ثروت به هیچ روی ناپسند نیست. اما ثروت باید با کردار و رفتار نیک همراه باشد و یک راه برای دستیابی به این اصل، خیّر بودن است».

وی ادامه داد: «در دعای زرتشتیان(اشم وهو) خلوص نیت در افکار و گفتار و کردار است که خودبه‌خود موجب خوشبختی می‌شود، چراکه خدمت به دیگران به خدمتگذار حس خوشی می‌دهد.  در سنت زرتشتیان هدف نهایی این است که در این دنیا، نام نیک از خویش بر جای بگذارند و از آنان همیشه به نیکی یاد شود و پدر من این‌گونه زیست».

دختر روانشاد وفاداری افزود: «پدرم به عنوان مهندس شیمی سی سال در انگلستان و کشورهای دیگر، در شرکت‌های شل و نفت بریتانیا کار کرد و زمانی که در سال ۱۹۹۲ بازنشسته شد تمام وقت خود را صرف مطالعه دربارۀ فرهنگ ایرانیان و باورهای زرتشتیان نمود و کتاب‌هایی در این زمینه نوشت که به چاپ رسیده است. افزون بر آن، به انجام کار خیر نیز می‌پرداخت، به‌عنوان نمونه، کمک به مرکز پژوهشی دانشگاه شهید باهنر کرمان یکی از این کارهای خیر بود، با این هدف که در این مرکز دربارۀ فرهنگ و زبان پیشین ایرانیان پژوهش انجام شود».

وی اظهار کرد: «پدرم عاشق کرمان بود. در سال ۱۹۹۴ که با ایشان به کرمان آمده بودم متوجه شدم که چقدر ایشان در کرمان خوشحال و پرانرژی هستند. پدرم همواره به کرمانی بودن خودش افتخار می‌کرد و به همین دلیل می‌خواست که با انجام کار خیر نامش در زادگاهش به نیکی برجای بماند».

وی خاطرنشان کرد: «زرتشتیان بر این باورند که افراد نیک و خیّر، دنیا را با وجدانی آرام ترک می‌کنند و با خوشحالی و رضایت از پل چینود می‌گذرند و به نظر می‌رسد که پدرم چنین بود».

دختر زنده یاد وفاداری در پایان گفت: «از بازماندگان پدرم، مادرم آنه است همراه با بچه‌هایش، ربکا، جاستین و من و هفت نوه. روانشان در بهشت برین باد».

در ادامۀ مراسم، بانو دولت‌زاده، نماینده انجمن زرتشتیان کرمان، در سخنانی، از مرحوم وفاداری به‌عنوان یکی از چهره‌های برجستۀ استان کرمان و جامعۀ زرتشتیان یاد کرد و گفت: «روانشاد وفاداری یکی از خیرین برجستۀ جامعۀ زرتشتیان ایران و جهان بودند که در تمام مدتی که خارج از ایران زندگی می‌کردند، همواره قلب‌شان برای این سرزمین، هموطنان و هم‌کیشانشان می‌تپید».

وی با اشاره به کمک‌های خیرخواهانۀ روانشاد وفاداری، توضیح داد: «ایشان سال‌ها کمک‌های خیرخواهانۀ خود را برای انجمن‌های کرمان، تهران و یزد می‌فرستادند و با سازمان جهانی زرتشتیان نیز ارتباط تنگاتنگی داشتند و حتی با سایر خیریه‌های زرتشتی خارج از ایران نیز در تماس بودند».

دولت‌زاده تاکید کرد: «مرزی برای سخاوت و بخشندگی وجود ندارد و کمک‌های خیرخواهانۀ روانشاد وفاداری، مصادق بارز این صحبت است».

در ادامه، خانم دکتر باقری، استاد دانشگاه باهنر کرمان با اشاره به شکل‌گیری پژوهشکدۀ فرهنگ اسلام و ایران در دانشگاه باهنر کرمان، بیان کرد: «در سال ۱۳۷۹ ساختمان پژوهشکده در محوطۀ دانشگاه شهید باهنر کرمان با حدود دو هزار مترمربع زیربنا به همت شادروان شاهرخ وفاداری کلنگ خورد».

وی ادامه داد: «از سال ۱۳۸۱ مرکز مطالعات ایرانی در دانشکدۀ ادبیات در رشتۀ فرهنگ و زبان‌های باستانی در دانشگاه شهید باهنر کرمان در مقطع کارشناسی‌ارشد دانشجو پذیرفت و تاکنون بالغ بر صد دانش‌آموخته از این مرکز فارغ‌التحصیل شده است».

باقری یادآور شد: «ساختمان پژوهشکده در سال ۱۳۸۴ به بهره‌برداری رسید و اکنون با شش گروه پژوهشی باستان‌شناسی، تاریخ و میراث فرهنگی، فرهنگ و زبان‌‌های باستانی ایران، هنر، زبان و ادبیات، آینده‌پژوهی، قرآن و حدیث، در حال تلاش برای دستیابی به آرزوهای شادروان وفاداری است».

وی با اشاره به عمده فعالیت‌های این پژوهشکده تاکنون، گفت: «تاسیس شعبه‌ای از انجمن استادان زبان و ادبیات، همکاری‌های بین‌المللی با دانشگاه‌‌های برلین، فرانکفورت و بوردو فرانسه، همکاری با نشریات علمی دانشگاهی، همکاری با مراکز فرهنگی و علمی داخل و خارج استان، برگزاری دوره‌های آموزشی زبان فارسی برای دانشجویان خارجی، برگزاری همایش‌های داخلی و بین‌المللی، ساماندهی نقشه‌های فرش کرمان، مرمت و چاپ نسخۀ خطی وندیداد و کارهای علمی دیگر از جمله فعالیت‌های شاخص پژوهشکدۀ فرهنگ اسلام و ایران است».

گفتنی است در این مراسم دکتر صرفی و دکتر آذرانداز از استادان دانشگاه شهید باهنر نیز صحبت کردند.