نقد و نظری بر عملکرد و چشم‌انداز شوراهای مشورتی شعر و داستان کرمان
توپ در زمین اهل قلم
رضا شمسی*:
اوایل سال جاری بود که فرشید فلاح؛ مدیرکل اداره‌ی کل فرهنگ و ارشاد اسلامی کرمان در احکامی جداگانه “احمد اسدالهی، مهدی صمدانی، حامد حسینخانی، حمید نیک نفس، محمدعلی جوشایی، سیدعلی میرافضلی، مجتبی احمدی، محسن کاشانی، معصومه شجاعی، رضا شمسی، مازیار نیستانی و شهین خسروی‌نژاد” را به عنوان اعضای شورای مشورتی و سیاستگذاری شعر و ادب استان برگزید و مهدی گنجی گوهری را نیز به عنوان دبیر این شورا منصوب کرد.
همه‌ی این تلاش‌ها از آن جهت بود تا این افراد بنا به متن همان حکم: “با استفاده از تمام توان و تجربه و حسن شهرت صدر در انتقال پیشنهادات سازنده برای فعالیتهای اثرگذار و همچنین سامان بخشی به تشکل‌های ادبی و جریانهای شعری استان ایفای نقش نموده و منشاء اثر” باشند.
چند ماه بعد این تجربه‌ی همکاری با “محمد علی علومی، مهدی محبی کرمانی، علی اکبر کرمانی نژاد، رضا زنگی آبادی، مهدی بهرامی و سعید کوشش” تکرار گردید و فرشید فلاح، به منظور بهره‌مندی از دیدگاه هنرمندان و نخبگان در سیاستگزاری‌ها و تصمیم گیری‌های فرهنگی، این چند نفر از داستان نویسان کرمان را در قالب منسجم “شورای مشورتی ادبیات داستانی استان” برگزید و دبیر این تشکل مشورتی نیز انتخاب شد.
اگر چه این دو شورای مشورتی با فواصل چند ماهه از هم تاسیس و تشکیل شده‌اند، اما هر دوی این شوراها خروجی‌های موثری در حوزه‌‌های مربوطه‌ی خود داشته اند:
” شورای شعر و ادب” در احیای بخش آزاد جشنواره‌ی شعر رضوی، نقشی موثر ایفا کرد و در اعلام نظر به طرح‌های رسیده به اداره ارشاد در حوزه‌ی شعر و ادب کوشید و پیشنهاد برگزاری “جشن شعر کرمان” را ارائه کرد.
شورای مشورتی ادبیات داستانی نیز در اولین جلسات خود با اعلام این که “سند توسعه راهبردی داستان استان کرمان تدوین می شود” خبر از حضور موثر خود داد. نیز، مسلم است که ایجاد هر شورای مشورتی و برپا نمودن هر جمع مشورتی می‌تواند نقش موثری در تقویت گفتمان صنفی و تاسیس و تقویت نهادها و تشکل‌های صنفی بازی کند و آنچه مسلم است این دو شورا در حوزه‌ی شعر و ادبیات داستانی استان کرمان قدم‌های نخستین را برداشته‌اند.
اکنون این این دو جمع مشورتی که با نظارت و مشارکت معاونت فرهنگی ارشاد تشکیل یافته‌اند، صاحب تجربه‌اند، از توانایی‌های خود شناخت دارند و به برنامه‌های آتی خود می‌اندیشند.
بدون تردید تشکیل آنها گامی موثر در روند هم‌اندیشی بین جامعه‌ی فرهنگی و ادبی استان با مسوولان و مدیران فرهنگی است و مثبتترین تعبیری که از آن می‌توان داشت؛ همانا ایجاد همین جریان هم‌اندیشی است. به تعبیری دیگر اکنون توپ در زمین اهل قلم افتاده است تا ضمن آشنایی با امکانات و محدودیت‌های مدیران و مسولان فرهنگی، پتانسیل‌ها و نقاط بحرانی خود را هم دریابند و اگر می‌توانند کاری انجام دهند.
اما پاسخ به این سوال که آیا این شوراها از تمام توان و ظرفیت خود استفاده کرده‌اند؟ کمی مشکل است، به این دلیل که هیچ آیین‌نامه‌ی داخلی وظایف اعضای این شورا را مشخص نکرده تا واضح و شفاف باشد که افراد گرد هم آمده در این شورا قرار است به کدامین وظیفه عمل نمایند؟ طرفه آنکه، تنها در همین صورت هم است که می‌توان از به فعل رساند ظرفیتها برای همکاری و ارائه‌ی نظر مشورتی به صورت حرفه ای به مسوولان سخن گفت چرا که تا شرح وظیفه ای نباشد، پاسخ شفافی را هم نمی توان از کسی انتظار داشت.
باری؛ سال جاری رو به پایان است و اگر قرار باشد شوراهای مذکور کاشته‌های خود را برداشت نمایند باید با اهداف و چشم‌اندازهای تعریف شده و مشخص به سال بعد قدم بگذارند و نیم نگاهی منتقدانه به عملکرد خود نیز داشته باشند به همین منظور، نقطه نظرات چند نفر از اعضای این دو شورا را با پرسیدن چند سوال مشترک جویا شدیم تا طرح موضوعی کرده باشیم. بدیهی است که مشارکت دیگر دوستان در “استقامت” در هفته‌های آتی می‌تواند به تقویت این گفتمان بیانجامد.
* عضو شورای سیاستگذاری و مشوری شعر و ادب استان
وحید محمدی؛ معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان
همکاری با شوراها سیاست راهبردی ما است
هر دو تشکل “شورای مشورتی و سیاستگذاری شعر و ادب استان” و ” کمیته‌ی کارشناسی ادبیات داستانی” با نظارت و همراهی وحید محمدی؛ معاون فرهنگی و مطبوعاتی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان شکل گرفته است و تحت نظارت همین معاونت به کار خود نیز ادامه خواهد داد. از این روی نظرات این مسوول باسابقه‌ی اداره‌ی کل فرهنگ و ارشاد اسلامی را نیز در این‌باره جویا شدیم.
وحید محمدی؛ به استقامت می‌گوید: « از تاسیس و تشکیل شوراهای مشورتی خوشحالیم و معتقدیم که در امور فرهنگی سپردن کار به دست متخصصان به کار رونق می‌بخشد و مبنای کارمان نیز همین طرز نگاه بوده است.»
وی می‌افزاید: « هنرمندان هم عموما انسان‌های اهل خرد و منطق هستند و این ویژگی را دارند که یا کاری را قبول نمی کنند و یا اگر قبول کردند به‌نحو احسن مسوولیت خود را می پذیرند و به آن متعهد می‌مانند.» و ادامه می‌دهد: «با این رویکرد ما این شوراها را تشکیل داده‌ایم و حتی دبیری آن را هم بر عهده‌ی یکی از همان دوستان هنرمندان گذاشته‌ایم.»
معاون فرهنگی اداره ارشاد با اشاره به اعتماد مدیریت فرهنگی به دوستان هنرمند می‌گوید: «اطمینان ما به اعضا تا حدی است که بعضا جلسات “شورای مشورتی شعر” و یا جلسات “کمیته‌ی کارشناسی ادبیات داستانی” در مکان‌های دیگری به غیر از اداره‌ی ارشاد بوده و ما تنها گزارش کار از این دوستان گرفته‌ایم و هر وقت آنها به ما نیاز داشته‌اند در خدمتشان بوده‌ایم.»
محمدی ضمن مثمر ثمر خواندن این حرکت مشورتی اظهار می‌دارد: « به نظرم شایسته‌تر آن است که دوستان هنرمندی که عضو هستند، در ایجاد ارتباط با جامعه‌ی گسترده‌تر هنری یک مقدار ارتباط بیشتری بگیرند و بیشتر و افزون‌تر، در جریان طرح‌ها و ایده‌های هنرمندان دیگر قرار بگیرند و متعاقبا ما را هم در جریان بگذارند و هم اینکه تدبیری داشته باشند که سلیقه‌ها و افکار ادبی بیشتری را تحت پوشش قرار دهند.»
وی تصریح می‌کند: «مسلما برای سال‌آینده و سال‌های بعدتر این شوراها و مشورت ها باقی است.» و ادامه می‌دهد: « به ترمیم شوراها هم فکر کرده‌ایم چرا که بعضی از دوستان ابلاغشان برای عضویت در این شوراها صادر شده اما به هر دلیلی در جلسات شرکت نداشته‌اند، حال آنکه نیاز ما به قوت خود باقی است.» این مسوول فرهنگی به منظور بهره وری بیشتر حرکت‌های مشورتی معتقد است: «در هر صورت ما هم به برنامه‌ی کوتاه مدت نیازمندیم و هم به برنامه‌ی بلند مدت؛ همچنین معتقدیم امکانات دولتی هم باید باز تعریف شود چه به لحاظ شیوه‌های اجرایی و چه به لحاظ حمایت‌ها و فعالیتهای تشویقی، جوایز ادبی، جشنواره‌ها و …» و ادامه می‌دهد: « دوستان باید ما را در باز تعریف همه‌ی اینها یاری کنند.»
وحید محمدی می‌گوید: «ما در صدد تاسیس نهادهایی هستیم تا از چالش‌هایی که همواره در حوزه‌ی ادب و فرهنگ و هنر وجود داشته عبور کنیم، بنابر همین نیت و هدف کلی تداوم این شوراها یکی از سیاست‌های راهبردی ما است و دوست داریم کاری که انجام می‌دهیم مورد تایید جامعه‌ی هنری باشد و این شوراهای مشورتی را حلقه‌ی اتصال دولت با جامعه‌ی هنری می‌دانیم.»
***
مهدی محبی کرمانی؛ نویسنده و عضو کمیته کارشناسی ادبیات داستانی استان
قضاوت موکول به آینده است
ارزیابی کلی شما از تاسیس شورای سیاستگذاری داستان چیست؟
عرض کنم که در سیستم اداری ما معمولا تشکیل شوراها مبتنی بر ۲ نظرگاه شکل می‌گیرد: یا بر مبنای یک نگاه تزیینی است که فقط می‌خواهد شعار “کار مردمی” بدهد و یا می‌خواهد در انجام یک کار به شکل صادقانه از نگاه متخصص هم بهره بگیرد و کار را به کاردان بسپارد و با نیروهای خارج از بدنه‌ی سازمان هم تعامل داشته باشد. استنباط من این است که مدیریت فعلی ارشاد از نظرگاه دوم پیروی می‌کند و به همین دلیل هم از جامعه‌ی نویسندگان پاسخ مثبت دریافت کرده‌است بنابراین از نظر من این تعامل، مثبت ارزیابی می‌شود.
در ضمن پیشنهاد من به شورای مذکور این است که نباید درگیر مسایل اجرایی بشود، بلکه تنها باید ناظر به یک هدف بلند مدت و استراتژیک گام بردارد که همانا تنظیم یک سند توسعه برای استان کرمان است. این سند دربرگیرنده‌ی فرصت‌ها و تهدیدها است و چشم‌اندازها را تعریف می‌کند تا براساس آن یک برنامه بنویسد؛ آنگاه وقتی برنامه نوشته شد و مقامات دولتی زیر آن را امضا کردند، همه‌ی ما می‌دانیم که باید به کدام سمت برویم و چه بکنیم.
متبت ترین کارکرد این شورا از زمان تاسیس تاکنون از نظر شما چیست؟
معتقدم برای آنکه یک پدیده را شناسایی کنیم، باید بتوانیم کلیت آن را به اجزای خرد و کوچک تقسیم کنیم و آن پدیده را آنالیز کنیم، بنابراین نظر، همین که ما توانسته‌ایم کلیت فضای ادبیات داستانی را در چند جلسه‌ای که با دوستان داشتیم به سه حوزه ی: “آفرینش”، “توزیع” و “خوانش” تجزیه کنیم، برای رسیدن به یک تحلیل جامع از فرصت‌ها و شناخت کافی از تهدیدها بسیار حایز اهمیت است و به گمانم تلاش برای این شناخت، مهمترین کاری است که انجام شده است چرا که اگر ما بخواهیم به ادبیات داستانی کرمان، به مثابه‌ی یک “برند” نگاه کنیم، لازم است در ابتدا تعریف مشخصی از هویتی به نام ادبیات داستانی کرمان ارائه دهیم. باید بدانیم در ادبیات داستانی در کجا و در چه شرایطی هستیم و چه می‌خواهیم؟
به نظر جناب‌عالی! آیا شما و دوستان‌تان در کمیته‌ی مشورتی، توانسته‌اید از تمام ظرفیت خود استفاده کند؟
به گمانم قضاوت در این باره موکول به بعد است و تا روزی که سند توسعه‌ی داستان استان را تنظیم نکنیم، نمی‌توانیم قضاوتی هم داشته باشیم. اما با توجه به اراده‌ی دوستان عضو شورا و با توجه به اینکه هرکدام از اعضا گروه؛ بخش خاصی از داستان نویسان و به عبارتی دیگر سبک یا ژانر نوشتاری خاصی را دنبال می‌کنند، مسیر خوبی را در کل طی کرده‌ایم که امیدوار کننده است.
***
مهدی صمدانی؛ شاعر و عضو شورای سیاستگذاری و مشورتی شعر استان
تعدیل تک صدایی امری مطلوب است
تاسیس “شورای سیاستگذاری شعر“ توسط اداره ارشاد کرمان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
مسلما هر ایده‌ی اینچنینی در حوزه‌ی فرهنگ، امر پسندیده‌ای است، اما باید دید این ایده با چه روش و منشی پیاده شده و نوع برخوردش با موانع و مسایل پیش‌رویش چگونه خواهد بود و اگر در این بازه‌ی زمانی پیش رو، یعنی مدت زمانی که برنامه‌ها و وعده‌های ارائه شده می‌بایست عملی شوند ما به تطابقی عینی می‌رسیدیم قابل تقدیر است وگرنه می‌توان از این تجربه برای آینده بهره‌ی مناسب‌تری داشت.
مثبتترین کارکرد این شورا را در سال گذشته چه می‌دانید؟
همین که پذیرفته‌اند که اهالی فرهنگ و هنر می‌توانند و باید تصمیماتی فرهنگی و شرکت جدی و مداومی داشته باشند و به نوعی تک صدایی حاکم بر فضای مدیریتی تا حدی تعدیل شده‌است خود اتفاق مبارکی است.
اگر معتقدید که این شورا از زمان تاسیس تا کنون از تمام طرفیتهای خود استفاده کرده، دلایل خود را بفرمایید و اگر معتقدید هنوز از تمام ظرفیتهای خود استفاده نکرده، بفرمایید مهمترین مانع سر راهش چه بوده است؟
صد البته که استفاده نکرده و این عدم استفاده از ظرفیت نه تنها به مدیریت فرهنگی و اداری برمی‌گردد که بیشتر در ارتباط با عدم انگیزه و نبود خود انگیختگی و هماهنگی اعضای شورا است. شایسته‌تر آن بود که دوستان با سلایق مختلف و تخالف آرایی که دارند، (که البته، امری لازم و مطلوب است) انگیزه، عمل و کنش مطلوبتری را به نمایش می‌گذاشتند، حال آنکه تجربه‌ی پشت سر حاکی از آن است که بعضا مسوولیت‌پذیری و نظم در خوری را رعایت نکرده‌ایم.
اگر قرار باشد برای عملکرد بهتر این شورا در سال آینده یک پیشنهاد یا یک راهکار ارائه دهید، آن پیشنهاد یا راهکار چیست؟
به لحظه‌ای امید بخش می‌اندیشم که در آن منافع جمعی و فرهنگی بر منافع و سلایق شخصی چیره شده و از خود گذشتگی دوستان شخصیت بدبینی چون من را هم به چالش بگیرد و از این رهگذر به راهکارهایی می‌اندیشم که دسترسی به تشکل‌های صنفی را آسانتر نماید.
***
محسن کاشانی؛ شاعر و عضو شورای سیاستگذاری و مشورتی شعر استان
تشکیل شورا یعنی دستاورد
تاسیس “شورای سیاستگذاری شعر“ توسط اداره ارشاد کرمان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
شورای سیاست گذاری به منظور تحقق آرمان‌هایی بود که ما همیشه در شعر استان در پی آن بودیم. یعنی آنکه پیشنهاد دهنده‌ی راهکارهایی باشیم که می‌تواند به شعر استان کمک کند، مثلا تشکیل صنف، نیاز سنجی برای برگزاری رویدادهای ادبی یا اولویت بخشیدن به آنها یا برگزاری کارگاه‌ها و تشکیل صندوق و حمایت از آثار مکتوب که خودمان هم می‌دانستیم در کوتاه مدت محقق نمی‌شود، اما بر روی هم حرکت مثبتی بوده‌است.
مثبتترین کارکرد این شورا را در سال گذشته چه می‌دانید؟
تشکیل چنین شورایی به خودی خود یک دستاورد است. اینکه بدانی چه کسانی می‌توانند ایده داشته باشند؟ یا اساسا روی چه افرادی می‌توان حساب کرد، مثلا تعدادی از دوستان که ما نامشان را در این مجموعه داشتیم، حتی حاضر به حضور هم نشدند. مصداقی‌تر بگویم که مثلا برگزاری موفقیت آمیز خود کنگره‌ی رضوی و آزاد که در سیرجان برگزار شد و حضور شاعری مثل “م.موید” یک دستاورد بود. یا نقد و بررسی آثار او در حوزه‌ی ولایی و در کل، حضور بعضی شاعران که وجود بعضی‌هاشان در کنار این برنامه لازم بود، از نتایج همین شورا بود.
اگر معتقدید که این شورا از زمان تاسیس تا کنون از تمام طرفیتهای خود استفاده کرده، دلایل خود را بفرمایید و اگر معتقدید هنوز از تمام ظرفیتهای خود استفاده نکرده، بفرمایید مهمترین مانع سر راهش چه بوده‌است؟
خب شما می‌گویید: مانع چیست؟ من می‌گویم مانع بضاعت مالی ما است و اینکه چقدر بودجه داریم تا بر اساس آن بدانیم می‌توانیم چه ایده‌ای راتحقق ببخشیم.
اگر قرار باشد برای عملکرد بهتر این شورا در سال آینده یک پیشنهاد یا یک راهکار ارائه دهید، آن پیشنهاد یا راهکار چیست؟
راهکاری که شما می‌گویید باید یا در جهت تایید پیشنهادهای سال قبل باشد یا رد آنها؛ مثلا اگر می‌بینیم یک پیشنهاد به سرانجام نمی‌رسد آن را آسیب شناسی کنیم اما بهتر آن می‌دانم در سال جدید رویکرد واقع بینانه‌تری داشته باشیم.
***
رضا زنگی آبادی؛ نویسنده و عضو کمیته کارشناسی ادبیات داستانی استان
تدوین سند را پیگیری می کنیم
ارزیابی کلی شما از تاسیس “شورای سیاستگذاری داستان“ توسط اداره ارشاد کرمان چیست؟
به نظر من قضیه دو سویه دارد؛ یکی این است که ما بدانیم که خوب یا بد بودن عملکرد این شورا، همه‌اش بستگی به عملکرد خود ما دارد، یعنی اگر مسایل را درست ببینیم و درست آسیب شناسی کنیم و راهکارهای مناسب بدهیم خوب مسلما خوب است اما از سویی دیگر به نظر من تاسیس این شورا و شوراهای دیگری که نمونه هایش را می‌بینید، ناشی از نوعی سردرگمی مدیریت فرهنگی در سطح کشور است. اداره‌ی ارشاد با تاسیس این شوراها توپ را در زمین خود ما انداخته است تا اگر هر کار خوبی انجام دادیم در کنارمان باشد و چنانچه نتوانستیم کاری انجام دهیم به گردن خودمان باشد.
مثبت ترین کارکرد این شورا را در سال گذشته چه می‌دانید؟
تدوین پیش نویس سند داستان استان به نظر من اتفاق مثبتی بوه که افتاده، مخصوصا با توجه به اینکه همه‌ی این اتفاقها در تعداد جلسات کم افتاده و مثبت بودنش هم از نظر من به این دلیل است که دارد یک اتفاق اساسی می‌افتد. مهم این است که این سند تدوین شود و بعد از تدوینش اگر در جهت عملیاتی شدنش ارشاد حمایت کند چه بهتر و رد غیر اینصورت نقاط مثبت و منفی داستان کرمان و چشم اندازهایش مشخص شده است.
اگر معتقدید که این شورا از زمان تاسیس تا کنون از تمام طرفیتهای خود استفاده کرده، دلایل خود را بفرمایید و اگر معتقدید هنوز از تمام ظرفیتهای خود استفاده نکرده، بفرمایید مهمترین مانع سر راهش چه بوده است؟
نمی‌دانم ما توانسته ایم از همه ظرفیتها استفاده کنیم یا خیر؟ اما آنچه مسلم است این است که داره ارشاد خواسته مجموعه‌ای از همه‌ی داستان نویسان کرمان را دعوت نماید تا دور هم بنشینند و درباره داستان کرمان هم اندیشی کنند و خوشبختانه گروه معقولی تشکیل یافته است؛ اگرچه بضی‌ها در این جمع حضور ندارند، مثل محمد شریفی نعمت آباد، اما از این جمع حمایت می‌کنند.
اگر قرار باشد برای عملکرد بهتر این شورا در سال آینده یک پیشنهاد یا یک راهکار ارائه دهید، آن پیشنهاد یا راهکار چیست؟
پیگیری سند داستان استان تا مرحله‌ی نهایی؛ با این توضیح که سند مورد نظر چشم انداز خیلی دور و درازی را می بیند. ما خواستیه‌ایم در این سند سرفصل‌های تمام مسایلی اساسی مثل نشر و پخش کتاب، برگزاری جشنواره‌ها، ارتباط بچه‌های داستان نویس با دانشگاه و … را بررسی و آسیب شناسی کنیم، بنابراین به نظرم پیگیری همین سند بهترین کار و پیشنهاد است.
***
سعید کوشش؛ نویسنده و دبیر کمیته کارشناسی ادبیات داستانی استان
پیگیری داستان با مطالبه عمومی
ارزیابی کلی شما از تاسیس شورا چیست و اگر ممکن است خلاصه‌ای از عملکرد آن را توضیح دهید؟
ارزیابی کلی من ارزیابی مثبتی است، ولی با نظرداشت شرط‌هایی که امیدورام بتوانم در این مجال توضیح دهم: این شورا می‌تواند راهکارهایی را ارائه دهد و خط مشی داستان را تامین کند ولی نمی‌تواند همه‌ی حوزه‌ی داستان را تحت پوشش داشته باشد، نه به لحاظ مالی و نه به لحاظ امکانات، به این دلیل که این شورا نقش اجرایی ندارد؛ تنها باید متوجه بود که آنچه در این شورا در حال شکل گیری است تدوین مسیری است که ما باید طی کنیم. آنچه تا کنون در حوزه‌ی داستان کرمان اتفاق نیفتاده وجود نوعی چشم انداز و دورنمای کلی در ادبیات داستانی کرمان است تا ما بعد از گذشت مدتی بتوانیم تبیین و ارزیابی درستی از جایگاه واقعی خود داشته باشیم و بتوانیم بر اساس آن نقاط قوت و ضعف خود را بشناسیم.
ما در تنظیم و تدوین سند داستان سعی داریم کمک کنیم تا استعدادها را بشناسیم و در مسیر درست هدایت کنیم، بلکه بتوان بستری ساخت تا به اینها کمک شود تا پله پله به یک نویسنده بهتر تبدیل بشوند و تکامل یابند؛ چه به لحاظ مالی و چه به لحاظ اجرایی.
ما در این کمیته‌ی برنامه‌ریزی و مشورتی، روی نهادها و ادارات دم دستی مثل اداره‌ی ارشاد و حوزه هنری تمرکز نداریم، بلکه توقعمان روی بنگاه‌ها و شرکت‌هایی است که بازدهی مالی کلان دارند، مثل شرکت مس و معدن گل گهر. توقع ما نسبت به درآمد آنها و یا هزینه‌کردشان در ورزش بسیار رقم ناچیزی است، اما در آن حد هست که بتواند به حوزه‌ی داستان تحول و شتاب مستمر بخشد.
برای بهره‌وری بیشتر چه پیشنهادی دارید؟
توجه به نویسندگانی که از مرکز استان دورند و عملا امکان دسترسی به مخاطب و رسانه یا امکانات آموزشی ندارند. ما باید به راهکارهایی بیندیشیم که آنها را شناسایی کنیم و آموزش را دراختیارشان قرار دهیم و هم در جلسات خود از وجود دیگر دوستانی که قرار است اضافه شوند و یا از نظرات و دانش‌شان استفاده کنیم، بهره ببریم.
برای عملکرد بهتر در سال آینده چه پیشنهاد یا چه پیش‌بینی‌ای دارید؟
ادامه‌ی کار ما از منظر بدبینانه این است که یا تدوین این سند ناقص بماند و یا بعد از تدوین، ناقص اجرا شود. اما من نگاه خوشبینانه دارم و فکر می‌کنم که که با استفاده از ابزاری که داریم در استان خودمان لااقل به شکل درست و مرحله به مرحله در جهت بهبود و هویت بخشی به فضای ادبیات داستانی وارد شویم و به همه‌ی بخشها برسیم و بدانیم که این اتفاق خوب قرارنیست تا همین فردا بیفتد، بلکه مربوط به ۵ تا ۷ سال آینده است. حتی اگر ما نتوانیم نویسنده‌ی خوب شناسایی کنیم و پرورش دهیم (که انشاالله می‌توانیم) لااقل باید بتوانیم مخاطب آگاه را پرورش دهیم تا ادبیات را خوانش کند و نه مصرف.
چه ضمانت اجرایی برای این برنامه‌ها دارید؟
هیچ سندی، تا انگیزه‌ا‌ی جدی و مداوم برای اجرایش نباشد به حوزه‌ی عمل وارد نمی‌شود. آنچه ما به آن اندیشیده‌ایم تبدیل خواسته‌ی عده‌ای محدود از آدم‌های متخصص، به مطالبه‌ی عمومی است. به عنوان مثال در حال حاضر نمایشگاه کتاب یک مطالبه‌ی عمومی است که از جانب عموم اقشار و مردم عام به مسوولان منتقل شده است، بنابراین مطالبه، مدیران فرهنگی مجبوراند حتی در شرایط بد مالی هم آن را برگزار نمایند. مطالبه وقتی از جانب مسوولان به جامعه منتقل شود یا عمرش کوتاه و یا حضورش کم رنگ است اما چنانچه برعکس باشد و ازجانب مردم به مسوولان منتقل شود دراز مدت و مستمر است و اخلاق پاسخ‌گویی را رواج می‌دهد. ما امیدواریم در حوزه‌ی داستان مطالبات واقعی گروهی صاحب‌نظر را تبدیل به یک مطالبه‌ی عمومی کنیم.
***
مهدی گنجی گوهری؛ دبیر شورای مشورتی و سیاستگذاری شعر استان
راه حل “جشن شعر کرمان” است
ارزیابی کلی شما از تاسیس شورای سیاستگذاری شعر چیست؟
شورای سیاستگذاری شعر برای ایجاد تمرکز و هدفمندی به صورتی که تکثر‌گرایی در فضای شعر استان حذف نشود به دو صورت شروع به فعالیت نموده که در نوبه‌ی خود حرکت مثبتی است. این هدف به دو صورت هم در مسیر تحقق گام برمی‌دارد یکی اینکه مدیران از مشورت صداها و نظرات مختلف استفاده کنند و صداهای مختلف را بشنوند و دوم اینکه موسسات فرهنگی این تضمین را پیدا کنند که در صورتی که طرحی داشته باشند، آن طرح توسط جمعی صاحب نظر شنیده می‌شود و تاییدیه یا انتقادی که بر آن می‌شود، کارشناسانه خواهد بود.
آیا به نظر شما این شورا در سال گذشته از تمام ظرفیت خود استفاده کرده یا خیر؟ موانع سر راهتان چه بوده‌است؟
مسلما به دلیل تازه تاسیس بودن و عدم همکاری بعضی از دوستان که عضو شورا هستند اما به دلایل مختلف از جمله مشغله‌های کاری در جلسات شورا حضور مستمر ندارند، شورای شعر از تمام ظرفیت خود استفاده نکرده‌است، بنابراین شاید نیاز باشد در آینده کسان دیگری که دغدغه‌ی شعری بیشتری دارند، ابلاغ‌های تازه بگیرند.
به نظر شما مثبتترین اتفاق شورا از زمان تاسیس تاکنون چه بوده است؟
به دلیل اینکه در دوره‌های گذشته نوعی بی‌اعتمادی بین هنرمندان و بدنه‌ی دولتی ایجاد شده بود به نظر من مثبتترین حرکت شورا حرکت به سمت اعتماد سازی در همین راستا بوده‌است و برگرداندن صدای شعر کرمان به جامعه.
و پیشنهادت برای سال آینده‌ی شورا؟
ما هر چقدر کار کنیم بدون آنکه به فکر یک حرکت نو در فضای شعر کرمان باشیم، حاصلی ندارد، بنابراین به نظر من مهمترین کار در سال آینده پیگیری همان طرحی است که دوستان شورا با عنوان “جشن شعر کرمان” پیگیر برگزاری آن هستند. جشن شعر کرمان می‌تواند حرکتی نو در فضای شعری استان و بلکه کشور ایجاد کند.
