شهردار جدید و هزار راه نرفته
اسما پورزنگی آبادی – شورای شهر کرمان باید خود را برای ارایه‌ی یک گزارش ۱۰۰ روزه به شهروندان آماده کند و به آن‌ها بگوید در آغاز راه چه کرده و اجرای شعارها و وعده‌های انتخاباتی را به کجا رسانده است؟ شورا حالا دیگر از زیر بار انتخاب شهردار رهایی یافته. شهردار منتخب یکشنبه‌ی گذشته مشخص شد؛ اعضای شورا که در یک مرحله، ضمن ستودن برنامه‌های «سید مهران عالمزاده» او را کنار زده بودند وقتی گزینه‌ی پیشین آن‌ها مورد قبول وزارت کشور قرار نگرفت، مجدد سراغ عالمزاده رفته و این‌بار با ۱۰ رای از بین ۱۰ رایِ ماخوذه؛ او را برکشیدند. طی هفته‌های پیش‌رو، وزارت کشور تکلیف عالمزاده را که روشن کند و او رسما وارد شهرداری که بشود، نام خود را به عنوان دوازدهمین شهردار کرمان طی ۳۹ سال اخیر ثبت خواهد کرد.
شهردار منتخب کرمان؛ با برنامه‌‌ای که پیشن از این در صحن علنی شورا ارایه کرده و با تخصص خود در حوزه‌ی معماری و اظهارات رسانه‌ای که داشته همواره کوشیده تا خود را در قامت یک فرد تخصص‌گرا و دارای شخصیتی فرهنگی جلوه‌گر سازد و این‌گونه بوده که توانسته امید تازه‌ای به دل کسانی بتاباند که سالیان دراز آرزو و مطالبه داشته‌اند شهرداری و شهرسازی کرمان؛ دانش روز را مبنای برنامه‌ریزی و تصمیمات خود قرار دهد و برای انجام آنچه که می‌خواهد؛ از تجربیات جهانی غفلت نورزد.
او در برنامه‌اش که انتشار عمومی نیز یافته؛ همه‌ی این خواسته‌ها را وعده داده است. عالمزاده با شعار «شهروندمحوری، تخصص‌محوری و توسعة پایدار» رویکرد خود را معرفی کرده و حالا که توسط اعضای شورا انتخاب شده؛ پرسش اساسی این است: «شهردار جدید چقدر می‌تواند به آنچه که گفته، عمل کند؟». پرسشی که ناظران پس از ورود رسمیِ عالمزاده به ساختمان سپه؛ به انتظار پاسخ‌هایی رضایت‌بخش به آن؛ عملکرد عالم‌زاده‌ی شهردار را زیر ذره‌بین قرار خواهند داد. شهرداری کرمان همچون همه‌ی ادوار پیشین، با چالش‌های مالی روبه‌روست. آن‌طور که می‌گویند در شهرداری کرمان کسری بودجه بیداد می‌کند و در یکی از جلسات شورای شهر اعلام شد که پیش‌بینی می‌کنند در این چند ماه پایانی سال، «اگر شق‌القمر هم بکنند» بیش از ۱۵۰ میلیارد تومان از ۵۵۰ میلیارد تومان باقی مانده از بودجهی امسالِ شهرداری را نمی‌توانند محقق کنند. همچنین بنا به اعلام سرپرست شهرداری کرمان، ماهیانه ۱۶ میلیارد تومان نیاز است تا شهرداری بتواند حق و حقوق پرسنل خود را بپردازد. تا اینجای کار مساله روشن است. اگر ۱۵۰ میلیارد تومان را محقق کنند، کل آن را باید بابت حق و حقوق این شش ماه پایانی سال به نیروهای شهرداری بپردازند. عالمزاده با این خزانه‌ی خالی چه خواهد کرد؟
کمبود و نبود منابع مالی کافی در شهرداری ـ آن‌طور که تصویر آن را ترسیم می‌کنند ـ اما تنها چالش نیست. این شهر دست به گریبان مصائب بسیار و در عطش کارهای نکرده‌ی فراوان و حسرت به دل فرصت‌های سوخته‌ی متعدد؛ خیره به دست و زبان شهردار جدید است؛ مسائل اجتماعی و فرهنگی در این شهر سالیان درازی است که زیر لوای شعارهای توسعه‌ای قربانی چیزی شده که آن را «تامین، تکمیل و بهبود زیرساخت‌ها» خوانده‌اند.
ضعف جدی در فرهنگ شهروندی، جای خالی نشاط اجتماعی و نبود فضاهای تفریحی مناسب و سرانه‌ی غیرقابل دفاعِ فضاهای فرهنگی مطلوب و همه‌پسند ـ نه مثلا صرفا یک ساختمان که تابلوی فرهنگسرا و خانه فرهنگ داشته باشدـ برخی از انبوه مصائب اجتماعی و فرهنگی‌ای هستند که این شهر را روز به روز «ناشهرتر»، عبوس‌تر و بی‌حوصله‌تر از قبل کرده است. به این شرایط باید گسترش چشم‌گیر سکونتگاه‌های غیررسمی با چتر بزرگی از انواع آسیب‌هایی که جمعیت ساکن در این سکونتگاه‌ها به آن مبتلا هستند را هم بیفزاییم. زخم‌ها و دمل‌های پرتعدادِ چرکینِ زیر پوست این شهر و وضع محله‌های فقیرنشین و آلونک‌نشین در کرمان، توانایی آن را دارد تا خواب شبانه را از چشمان یک شهردارِ خوب برباید.
بهبود زندگی در کرمانی که اکنون با آن روبه‌رو هستیم؛ کار را آن‌چنان پیچیده و دشوار کرده است که عالم‌زاده‌ی شهردار نتواند جز از طریق شعارها و وعده‌هایی که در برنامه‌اش به شورا و مردم داده؛ آن را به سرانجام برساند.
به زودی با اعلام نظر وزارت کشور تکلیف شهرداری کرمان رسما مشخص می‌شود؛ شورا هم حالا دیگر با فراغ بال می‌تواند بنشیند و گزارش عملکرد ۱۰۰ روزه‌ی خود را تا چند هفته‌ی باقی مانده آماده کند. با همه‌ی آنچه که پیشینیان کرده‌اند؛ همچنان هزار راه هست که در این شهر نرفته باقی مانده است و «فرصت‌ها چون ابر در گذرند». کرمان بی‌تاب حرکت و پویایی است. درها را به رویش بگشایید.
